Soldo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 soldy z 1866 r.

Soldo (także soldino) – srebrna moneta włoska odpowiadająca szelągowi, wprowadzona jako półgrosz w Mediolanie przez cesarza Henryka VI Hohenstaufa pod koniec XII w. W 1332 r. została wprowadzona w Wenecji przez Francesca Dandola i emitowana do roku 1797, czyli do końca istnienia Republiki Weneckiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 274, ISBN 83-01-09710-8.