Sonome Shiba
Sonome Shiba (jap. 斯波 園女 Shiba Sonome; ur. w 1664 r. w okolicach Ise Jingū, zm. 21 maja 1726 r.) – japońska poetka działająca w okresie Edo. Przyjaciółka i uczennica Bashō Matsuo. Tworzyła haiku i waka[1][2].
Córka kapłana shintō z prowincji Ise[1]. Wyszła za mąż za Ichiyū Shibę, okulistę amatorsko zajmującego się poezją, i około 1692 r. przeprowadziła się z nim do Osaki[1]. W Osace zawodowo zajmowała się sądzeniem w konkursach haikai[3][1]. Po śmierci męża, około 1704-1705 r. przeniosła się do Edo, gdzie podjęła praktykę okulistyczną, jednocześnie kontynuując pracę jako nauczycielka i sędzia haikai[1][2]. W 1718 r. została mniszką buddyjską i przyjęła imię „Chikyō-ni”, nie zaprzestając wszakże działalności literackiej[3]. Mieszkając w Edo zredagowała dwie antologie haikai: Kiku no chiri (zawierająca utwory 378 poetów) oraz Tsuru no tsue (zawierająca utwory 99 poetów)[1]. Sama również była autorką ponad tysiąca utworów[1].
Była uczennicą Bashō od 1689 r. aż do jego śmierci w 1694 roku.[4][2] Po przeprowadzce do Edo kontynuowała studia poetyckie u ucznia Bashō, Kikaku. Plotki przypisywały jej spowodowanie śmieci Bashō, który zmarł dwa tygodnie po wizycie w domu rodziny Shiba[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Hiroaki Sato: Japanese Women Poets: An Anthology. Armonk: M.E. Sharpe, 2007, s. 158. ISBN 978-0-7656-1783-5. OCLC 70131159. (ang.).
- ↑ a b c d Makoto Ueda: Far Beyond the Field: Haiku by Japanese Women. Nowy Jork: Columbia University Press, 2013, s. 26-26. ISBN 978-0-231-50279-5. OCLC 823248125. (ang.).
- ↑ a b Shiba Keiko, Motoko Ezaki (tłum.): Literary Creations on the Road: Women's Travel Diaries in Early Modern Japan. Lanham: University Press of America, 2012, s. 111-112. ISBN 978-0-7618-5669-6. OCLC 820818738. (ang.).
- ↑ Patricia Donegan: Haiku Mind. Boston: Shambala, 2008, s. 148. ISBN 978-0-8348-2235-1. OCLC 781180747. (ang.).