Sonya Jeyaseelan
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1976 |
| Wzrost |
157 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
48 (4 grudnia 2000) |
| Australian Open |
3R (2000) |
| Roland Garros |
2R (1998, 2000) |
| Wimbledon |
3R (2000) |
| US Open |
2R (2000) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
40 (16 października 2000) |
| Australian Open |
3R (2000) |
| Roland Garros |
2R (2001, 2003) |
| Wimbledon |
2R (1998) |
| US Open |
QF (1996) |
Sonya Jeyaseelan (ur. 24 kwietnia 1976 w New Westminster) – kanadyjska tenisistka.
W sierpniu 1991 roku zadebiutowała w rozgrywkach cyklu WTA, występując na turnieju w Toronto, gdzie jako piętnastolatka zagrała zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej (w obu wypadkach zakończyła swój udział na pierwszej rundzie). W latach 1992–1995 kontynuowała grę, zarówno w turniejach niższej rangi – ITF, jak i w turniejach WTA, w których docierała jednak co najwyżej do ćwierćfinałów.
W 1996 roku odnotowała swoje pierwsze starty w turniejach wielkoszlemowych. W styczniu wygrała kwalifikacje gry singlowej do Australian Open, pokonując w decydującym o awansie meczu Czeszkę Adrianę Gerši i zagrała w pierwszej rundzie turnieju głównego, w której przegrała z Nancy Feber. W pozostałych turniejach Wielkiego Szlema nie udało jej się przejść kwalifikacji. Zdecydowanie lepiej poszło jej w grze podwójnej, gdzie w parze z rodaczką, Rene Simpson, na turnieju US Open, dotarła do ćwierćfinału. Było to, jak się potem okazało, jej największe osiągnięcie deblowe w Wielkim Szlemie. W następnych latach występowała wielokrotnie w podobnych turniejach, ale osiągała w nich co najwyżej trzecią rundę i to zarówno w singlu, jak i w deblu.
W swojej karierze nie wygrała żadnego turnieju singlowego cyklu WTA, ale za to wygrała dwa turnieje w grze podwójnej, w 2000 i 2003 roku, oba w Strasburgu. Oprócz tego ma na swoim koncie wygrane dwa turnieje singlowe i trzy deblowe rangi ITF.
Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra pojedyncza 1 (0-1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 lutego 1998 | Bogota | Ceglana |  Paola Suárez
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 lipca 1999 | Palermo | Ceglana |  Åsa Svensson
|
 Tina Križan Katarina Srebotnik
|
6:4, 3:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 22 maja 2000 | Strasburg | Ceglana | Florencia Labat
|
 Kim Grant María Vento-Kabchi
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 maja 2003 | Strasburg | Ceglana | Maja Matevžič
|
 Laura Granville Jelena Kostanić
|
6:4, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 1994 |  French Open
|
Ceglana |  Martina Hingis
|
3:6, 1:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-08-15] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-15] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-08-15] (ang.).