Sowica białogardła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sowica białogardła
Ninox leventisi[1]
Rasmussen et. al, 2012
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

sowice

Rodzaj

Ninox

Gatunek

sowica białogardła

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Sowica białogardła[3] (Ninox leventisi) – gatunek dużego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Endemiczna dla filipińskiej wyspy Camiguin. Wydzielona w roku 2012 z sowicy filipińskiej (N. philippensis) na podstawie głosu i niektórych cech morfologii.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany po raz pierwszy w roku 2012. Wydzielony został z sowicy filipińskiej na podstawie odgłosów i różnic w morfologii. Jest pierwszą znaną sową o szarych lub niemal białych tęczówkach.

Nazwa gatunkowa upamiętnia Anastasiosa P. Leventisa, zaangażowanego w pracę w BirdLife International i badającego ptaki żyjące na terenie Filipin.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Szlara ciemna, w ciepłym odcieniu brązu. W porównaniu do innych przedstawicieli kompleksu sowicy filipińskiej, upierzenie luźne. Gardło i broda brudnobiałe. Wierzch głowy i ciała paskowany płowo-ciemnobrązowo. Pokrywy skrzydłowe pokrywają ciemnobrązowo-płowo-białe pasy. Lotki I-rzędowe ciemnobrązowe, chorągiewki zewnętrzne ciemniejsze, płowo obrzeżone. Na pokrywach nadogonowych pasy węższe niż na pozostałych częściach ciała. Brzuch pokrywają brązowo-ciemnobrązowo-białe pasy. Tęczówki szare do białawych, niekiedy jasnozielonkawoszare (w przeciwieństwie do innych gatunków z kompleksu, u których tęczówki są żółte). Wąska obrączka oczna musztardowa. Dziób także musztardowy, u nasady nieco oliwkowozielony. Nogi i stopy musztardowe, skok mniej opierzony w porównaniu do innych gatunków w kompleksie. Pazury jasne, na końcu ciemniejsze.

Wymiary[edytuj | edytuj kod]

Wymiary podane zostały w milimetrach.

Okaz Płeć Dziób Skrzydło Skok Ogon
Holotyp 16,2 187 37,8 90
Paratyp 16,3 181 32,6 105,4

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Odzywa się niskimi głosami, wydawanymi w duecie. W trakcie wydawania tych odgłosów para ptaków stoi naprzeciwko siebie, kiwa się, opuszcza skrzydła i napusza upierzenie na gardle.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ninox leventisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Ninox leventisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Ieraglaucinae Bonaparte, 1854 - sowice (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]