Sowica białogardła
Ninox leventisi[1] | |
Rasmussen et. al, 2012 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
sowica białogardła |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Sowica białogardła[3] (Ninox leventisi) – gatunek dużego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Endemiczna dla filipińskiej wyspy Camiguin. Wydzielona w roku 2012 z sowicy filipińskiej (N. philippensis) na podstawie głosu i niektórych cech morfologii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany po raz pierwszy w roku 2012. Wydzielony został z sowicy filipińskiej na podstawie odgłosów i różnic w morfologii. Jest pierwszą znaną sową o szarych lub niemal białych tęczówkach.
Nazwa gatunkowa upamiętnia Anastasiosa P. Leventisa, zaangażowanego w pracę w BirdLife International i badającego ptaki żyjące na terenie Filipin.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Szlara ciemna, w ciepłym odcieniu brązu. W porównaniu do innych przedstawicieli kompleksu sowicy filipińskiej, upierzenie luźne. Gardło i broda brudnobiałe. Wierzch głowy i ciała paskowany płowo-ciemnobrązowo. Pokrywy skrzydłowe pokrywają ciemnobrązowo-płowo-białe pasy. Lotki I-rzędowe ciemnobrązowe, chorągiewki zewnętrzne ciemniejsze, płowo obrzeżone. Na pokrywach nadogonowych pasy węższe niż na pozostałych częściach ciała. Brzuch pokrywają brązowo-ciemnobrązowo-białe pasy. Tęczówki szare do białawych, niekiedy jasnozielonkawoszare (w przeciwieństwie do innych gatunków z kompleksu, u których tęczówki są żółte). Wąska obrączka oczna musztardowa. Dziób także musztardowy, u nasady nieco oliwkowozielony. Nogi i stopy musztardowe, skok mniej opierzony w porównaniu do innych gatunków w kompleksie. Pazury jasne, na końcu ciemniejsze.
Wymiary[edytuj | edytuj kod]
Wymiary podane zostały w milimetrach.
Okaz | Płeć | Dziób | Skrzydło | Skok | Ogon |
---|---|---|---|---|---|
Holotyp | ♀ | 16,2 | 187 | 37,8 | 90 |
Paratyp | ♀ | 16,3 | 181 | 32,6 | 105,4 |
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Odzywa się niskimi głosami, wydawanymi w duecie. W trakcie wydawania tych odgłosów para ptaków stoi naprzeciwko siebie, kiwa się, opuszcza skrzydła i napusza upierzenie na gardle.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ninox leventisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Ninox leventisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Ieraglaucinae Bonaparte, 1854 - sowice (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. C. Rasmussen, D. N. S. Allen, N. J. Collar, B. DeMeulemeester, R. O. Hutchinson, P. G. C. Jakosalem, R. S. Kennedy, F. R. Lambert & L. M. Paguntalan. Vocal divergence and new species in the Philippine Hawk Owl Ninox philippensis complex. „Forktail”. 28, s. 1-20, 2012.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).