Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa dźwięczna
Numer IPA 133
z
Jednostka znakowa

z

Unikod

U+007a

UTF-8 (hex)

7a

Inne systemy
X-SAMPA z
Kirshenbaum z
IPA Braille
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [z].

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [z]:

Terminologia[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoskę [z] zalicza się do spółgłosek syczących, czyli sybilantów.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • spółgłoska laminalna
w języku polskim: zupa ['z̻upa]
w języku angielskim: zone [z̻əʊn] „strefa”
w języku perskim: ﺰﻤﻴﻦ [z̻a'mi:n] „ziemia”
  • spółgłoska apikalna
w kastylijskim dialekcie języka hiszpańskiego: desde ['dez̺de] „od kiedy”
w języku nowogreckim: ζάλη ['z̺ali] „zawroty głowy”

Spółgłoska szczelinowa niesycząca dziąsłowa dźwięczna[edytuj | edytuj kod]

W niektórych językach występuje spółgłoska szczelinowa niesycząca dziąsłowa dźwięczna, pozbawiona odrębnego symbolu IPA, zapisywana [ð̠], [ð͇] lub [ɹ̝], kiedy zachodzi potrzeba rozróżnienia.

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ð̠]:

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Magnus Pétursson. Étude de la réalisation des consonnes islandaises þ, ð, s, dans la prononciation d'un sujet islandais à partir de la radiocinématographie. „Phonetica”. 33, s. 203-216, 1971. DOI: 10.1159/000259344. (fr.). 
  2. a b Peter Ladefoged, Ian Maddieson: The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell, 1996, s. 144-145. ISBN 0-631-19814-8. (ang.).