Spaniel pikardyjski
 Spaniel pikardyjski na Światowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu | |
| Inne nazwy |
Epagneul Picard, Picardy Spaniel |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Francja[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
55-60 cm |
| Masa |
20-25 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VII, Sekcja 1, |
Spaniel pikardyjski – rasa psów, należąca do grupy wyżłów (sekcja: wyżły kontynentalne, typ: „spaniel”). Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Pies ten pochodzi z doliny Sommy w regionie Pikardii w północnej Francji. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas paryskiej wystawy psów w 1904.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Rasa ta hodowana jest w dolinie Sommy do polowań na bekasy i kaczki.
Temperament[edytuj | edytuj kod]
Towarzyski, łagodny wesoły. Ceniony pies do towarzystwa. Łatwy w szkoleniu, lubi przypodobać się właścicielowi.
Zachowanie w środowisku[edytuj | edytuj kod]
Żyje zgodnie z innymi psami i zwierzętami. Cierpliwy wobec dzieci. Jest czujny i zawsze zapowiada obecność obcych, a w razie konieczności gotów do obrony.
Ruch[edytuj | edytuj kod]
Wymaga dużo ruchu. Wskazane, by spaniel pikardyjski miał możliwość biegania. Często lubią zabawy (np. aportowanie) i pływanie.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Silne kończyny, czaszka szeroka i okrągła z zaznaczonym guzem potylicznym. Szeroka klatka piersiowa, szyja dobrze umięśniona. Uszy osadzone dość nisko.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Włosy o średniej długości są gładkie lub lekko faliste. Czarne i białe włosy są tak przemieszane, że sierść sprawia wrażenie błękitnej. Spotyka się egzemplarze o maści szarej z czekoladowym przesianiem.
Popularność w Polsce[edytuj | edytuj kod]
W Polsce rasa jest mało popularna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.