Spinakerbom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laser II z postawionym spinakerem. Z przodu widoczny prostopadły do masztu spinakerbom.

Spinakerbom (spi-bom) – ruchome drzewce służące do mocowania nawietrznego rogu halsowego spinakera. Podczas żeglugi bez spinakera demontowany i przechowywany na pokładzie. Spinakerbom jest utrzymywany w płaszczyźnie pionowej przez topenantę, która służy do jego unoszenia, oraz przez obciągacz spinakerbomu, który służy do jego opuszczania.

Spinakerbom w czasie pracy jest jednym nokiem mocowany do okucia na maszcie, a drugim wpięty w bras spinakera. W zależności od realizacji spinakerbomu może on być symetryczny (posiadać identyczne okucia z obu stron) lub nie. Niesymetryczne spinakerbomy stosuje się głównie na małych łódkach regatowych (np. Latający Holender).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 355. ISBN 978-83-7020-358-0.