Spór zbiorowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Spór zbiorowy może być sporem o prawa lub sporem o interesy, może dotyczyć warunków pracy, płac lub świadczeń socjalnych oraz także praw i wolności związkowych pracowników. Stronami sporu zbiorowego jest pracodawca i pracownicy, reprezentowani przez związki zawodowe. Prawa i interesy pracodawców mogą być także reprezentowane przez organizację pracodawców.

Rozwiązywanie sporu zbiorowego[edytuj | edytuj kod]

  1. Związek zawodowy przedstawia warunek pracodawcy.
  2. Pracodawca może rozwiązać spór w drodze porozumienia (ma na to 3 dni od dnia wypowiedzenia warunku).
  3. Brak porozumienia zobowiązuje strony do powołania mediatora.
  4. Brak postępu w rozmowach upoważnia związek zawodowy do dwugodzinnego strajku ostrzegawczego.
  5. Nieosiągnięcie ostatecznego porozumienia upoważnia związek do podjęcia akcji strajkowej.
  6. Strajk jest środkiem ostatecznym.