Srđan Dragojević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Srđan Dragojević
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1963
Belgrad

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Tatjana Dragojević

Strona internetowa
Srđan Dragojević na planie filmu Święty Jerzy zabija smoka

Srđan Dragojević, cyr. Срђан Драгојевић, ur. 1 stycznia 1963 w Belgradzie) – serbski reżyser, scenarzysta i producent filmowy, dziennikarz, poeta oraz polityk, poseł do Zgromadzenia Narodowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodości był gitarzystą w zespołach punkowych Lucifer i TV Moroni. Ukończył psychologię kliniczną i reżyserię filmową na Uniwersytecie w Belgradzie. W latach 80. pracował jako dziennikarz, m.in. pisał w czasopiśmie „Student”, wydał też trzy zbiory poezji[1][2]. Zajmował się działalnością dydaktyczną na macierzystej uczelni, a także pełnił funkcję dyrektora artystycznego belgradzkiego przedsiębiorstwa filmowego[2].

W kinematografii debiutował w 1992 komedią Mi nismo andjeli. W następnych latach pracował na potrzeby telewizji, swój drugi film kinowy nakręcił w 1996. Piękne wsie pięknie płoną to dramat wojenny mający za tło wojnę domową w Jugosławii. Jego akcja rozgrywa się w Bośni, głównymi bohaterami są Bośniak i Serb, dwaj przyjaciele z dzieciństwa, walczący po dwóch stronach konfliktu. Dwa lata później powstały Rany, gorzki obraz o życiu w Belgradzie w latach 90.

Srđan Dragojević w 2000 podpisał kontrakt z amerykańskim studiem Miramax i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Nie udało mu się tam zrealizować żadnego filmu[2] (pracował nad The Payback All-Star Revue). W 2001 założył własną wytwórnię pod nazwą „Delirijum films”[2]. W 2005 wyreżyserował kontynuację Mi nismo anđeli, a w 2008 Sveti Georgije ubiva azdahu – dramat opowiadający o Serbii tuż przed wybuchem I wojny światowej.

W 2010 zaangażował się w działalność polityczną, wchodząc w skład komitetu centralnego Socjalistycznej Partii Serbii. W 2012 kandydował z jej ramienia do Zgromadzenia Narodowego, mandat poselski objął w 2013[1]. W 2014 został wybrany na kolejną kadencję serbskiego parlamentu[3], w którym zasiadał do 2016.

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mi nismo anđeli (1992), reżyseria, scenariusz
  • Dva sata kvalitetnog programa (1994), reżyseria, scenariusz
  • Slatko od snova (1994), scenariusz
  • Piękne wsie pięknie płoną (Lepa sela lepo gore, 1996), reżyseria, scenariusz
  • Rany (Rane, 1998), dialogi, reżyseria, scenariusz
  • Mi nismo anđeli 2 (2005), producent, reżyseria, scenariusz
  • Mi nismo anđeli 3: Rock & roll uzvraća udarac (2006), producent wykonawczy, scenariusz
  • Święty Jerzy zabija smoka (Sveti Georgije ubiva azdahu, 2009), producent, reżyseria
  • Montevideo, smak zwycięstwa (Montevideo, Bog te video, 2010), scenariusz
  • Parada (2011), producent, reżyseria, scenariusz
  • Montevideo, bog te video: Priča druga (2012), scenariusz
  • Atomski zdesna (2014), producent, reżyseria, scenariusz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Srđan Dragojević. otvoreniparlament.rs. [dostęp 2016-03-22]. (serb.).
  2. a b c d Srđan Dragojević. istinomer.rs. [dostęp 2016-03-22]. (serb.).
  3. Narodni poslanici. parlament.gov.rs. [dostęp 2016-03-22]. (serb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]