Stan Collymore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stan Collymore
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Stanley Victor Collymore

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1971
Stone

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990 Stafford Rangers ? (?)
1990–1992 Crystal Palace 20 (1)
1992–1993 Southend United 30 (15)
1993–1995 Nottingham Forest 65 (41)
1995–1997 Liverpool F.C. 63 (28)
1997–2000 Aston Villa 46 (7)
1999 Fulham F.C. (wyp.) 6 (0)
2000 Leicester City 11 (5)
2000–2001 Bradford City 7 (2)
2001 Real Oviedo 3 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–1997  Anglia 3 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanley Victor Collymore (ur. 22 stycznia 1971 w Stone, Staffordshire) – angielski piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Collymore urodził się w hrabstwie Staffordshire. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie Walsall F.C., a następnie trenował z juniorami Wolverhampton Wanderers. W 1990 roku został zawodnikiem pierwszej drużyny Stafford Rangers, grającego wówczas w Conference National. Jeszcze w tym samym roku został zauważony przez skautów Crystal Palace F.C. i w grudniu podpisał profesjonalny kontrakt z tym klubem. W 1991 roku zadebiutował w First Division. Przez półtora roku nie zdołał jednak przebić się do podstawowego składu i był tylko rezerwowym dla Iana Wrighta i Marka Brighta. Latem 1992 odszedł do Southend United i w rozgrywkach Division One zdobył dla niego 15 bramek będąc najskuteczniejszym graczem zespołu.

W 1993 roku Collymore został sprzedany za 2 miliony funtów do Nottingham Forest, spadkowicza z Premiership, po tym jak z klubu odeszły dwie gwiazdy Roy Keane i Nigel Clough. Do zespołu Forest sprowadził go ówczesny menedżer tego zespołu Frank Clark. W Nottingham Stan zadebiutował 24 sierpnia w przegranym 0:2 wyjazdowym meczu z Crystal Palace. W całym sezonie 1993/1994 strzelił 19 bramek i przyczynił się do powrotu Forest w szeregi Premiership. Także w kolejnym sezonie Collymore prezentował wysoką skuteczność. Będąc partnerem w ataku Bryana Roya strzelił 22 gole w 37 rozegranych spotkaniach, a zespół z Nottingham zajął 3. miejsce w lidze, gwarantujące start w rozgrywkach Pucharu UEFA.

W czerwcu 1995 roku Collymore podpisał kontrakt z Liverpoolem, a kierownictwo klubu zapłaciło za niego 8,5 miliona funtów, co w tamtym okresie było najwyższym transferem w historii brytyjskiego futbolu. W drużynie prowadzonej przez menedżera Roya Evansa swój pierwszy mecz rozegrał 19 sierpnia i w debiucie zdobył gola dającego zwycięstwo 1:0 nad Sheffield Wednesday. W „The Reds” stworzył atak z Robbie'm Fowlerem. W lidze zajął z Liverpoolem 3. miejsce, najwyższe dla tego klubu od 1990 roku. Strzelił 14 goli, a jego partner z ataku – 28. W kwietniowym meczu z Newcastle United, wygranym przez Liverpool 4:3, zdobył 2 gole, a spotkanie to uznano za najciekawsze w latach 90. Wystąpił także w przegranym 0:1 finale Pucharu Anglii z Manchesterem United. W sezonie 1996/1997 strzelił dla Liverpoolu 12 goli, a klub ten zakończył sezon na 4. miejscu w tabeli.

W maju 1997 roku Collymore ponownie zmienił barwy klubowe i odszedł z Liverpoolu do Aston Villi za 7 milionów funtów (ówczesny rekord klubu). W koszulce „The Villans” po raz pierwszy wystąpił 9 sierpnia przeciwko Leicester City (0:1). Jednak w drużynie prowadzonej przez Johna Gregory nie prezentował takiej skuteczności jak w LFC i Forest. W sezonie 1998/1999 był tylko rezerwowym, a latem został wypożyczony do grającego w Division One Fulham F.C. Na początku 2000 roku odszedł do Leicester City. Przez rok zdobył 6 goli dla tego klubu, w tym hat-tricka w meczu z Sunderlandem, jednak złamał nogę. W październiku 2000 przeszedł do Bradford City i do końca sezonu strzelił 2 gole.

31 stycznia 2001 roku Collymore został zawodnikiem hiszpańskiego Realu Oviedo. W Primera División zadebiutował 4 lutego w przegranym 0:1 meczu z UD Las Palmas. Nie przebił się jednak do składu klubu prowadzonego przez Radomira Anticia. Rozegrał trzy spotkania, a 7 marca zdecydował się zakończyć karierę. Liczył sobie wówczas 30 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1990/91 Crystal Palace F.C. Anglia  First Division 6 0
1991/92 Crystal Palace F.C. Anglia  First Division 12 1
1992/93 Crystal Palace F.C. Anglia  Premiership 2 0
1992/93 Southend United Anglia  Division One 30 15
1993/94 Nottingham Forest Anglia  Division One 28 19
1994/95 Nottingham Forest Anglia  Premiership 37 22
1995/96 Liverpool F.C. Anglia  Premiership 31 14
1996/97 Liverpool F.C. Anglia  Premiership 30 12
1997/98 Aston Villa F.C. Anglia  Premiership 25 6
1998/99 Aston Villa F.C. Anglia  Premiership 20 1
1999/00 Fulham F.C. Anglia  Division One 7 1
1999/00 Leicester City Anglia  Premiership 6 4
2000/01 Leicester City Anglia  Premiership 7 2
2000/01 Bradford City Anglia  Premiership 7 2
2000/01 Real Oviedo Hiszpania  Primera División 3 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Anglii Collymore zadebiutował 3 czerwca 1995 roku w wygranym 2:1 towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Japonii. W 76. minucie tego meczu został zmieniony przez Teddy’ego Sheringhama. W czerwcu wystąpił w sparingu z Brazylią (1:3), a swoje trzecie i ostatnie w karierze reprezentacyjnej spotkanie rozegrał w 1997 roku przeciwko Mołdawii (4:0) w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1998.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]