Stanisław Żwiruk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Żwiruk
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1948
Horodyszcze

Prezydent Tarnobrzega
Okres

od 6 czerwca 1990
do 9 czerwca 1998

Następca

Jan Dziubiński

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności

Stanisław Józef Żwiruk[1] (ur. 22 lutego 1948 w Horodyszczu) – polski polityk i samorządowiec. W latach 1990–1998 prezydent Tarnobrzega.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Anieli[1]. W 1966 ukończył Państwową Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego w Wisznicach[2][3]. W 1971 został absolwentem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej[4].

W latach 1971–1990 pracował jako starszy asystent laboratoryjny, a następnie główny specjalista w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Kopalni i Zakładów Przetwórczych Siarki „Siarkopol”[5][4]. Od września 1980 działał w NSZZ „Solidarność”, początkowo znalazł się w zarządzie władz związku na terenie „Siarkopolu”[6], później był członkiem władz regionalnych oraz redaktorem pisma „Solidarność Tarnobrzeska”. W kwietniu 1981 został delegatem na I WZD Regionu Ziemia Sandomierska. W listopadzie 1981 uczestniczył w strajku generalnym Regionu Ziemia Sandomierska[4]. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany w ośrodku w Załężu. 31 marca 1982 został zwolniony[5]. W latach 1982–1983, w związku ze swoją działalnością opozycyjną, był inwigilowany i przesłuchiwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, w jego mieszkaniu przeprowadzano rewizje. Od 1983 do 1989 współorganizował tzw. msze za Ojczyznę w Tarnobrzegu[5]. W latach 1989–1990 delegat na WZD Regionu Ziemia Sandomierska, następnie II KZD.

W wyborach samorządowych w 1990 i 1994 był wybierany do Rady Miasta Tarnobrzega I i II kadencji. 6 czerwca 1990 został wybrany przez tarnobrzeską radę miejską na urząd prezydenta miasta[7]. 5 lipca 1994 uzyskał reelekcję na to stanowisko[8]. W wyborach parlamentarnych w 1991 z ramienia Porozumienia Obywatelskiego Centrum bez powodzenia kandydował do Senatu z okręgu tarnobrzeskiego, otrzymując 14 356 głosów[9]. W latach 1991–1998 był delegatem Tarnobrzega w Związku Gmin Małopolskich, a w latach 1992–1998 w Związku Miast Polskich. Po 1990 należał do Porozumienia Centrum i Ruchu Społecznego AWS. Działał też w Akcji Katolickiej i Lidze Krajowej (gdzie wchodził w skład jej Rady)[10]. Opowiadał się za reformą administracyjną i likwidacją województwa tarnobrzeskiego, które uważał za sztuczny byt[11].

W 1999 wraz z kanadyjską firmą założył spółkę Tarmon, której później został prezesem. Firma oferowała swoim klientom tanie domki jednorodzinne, jednak kiedy okazało się, że oferowane przez Tarmon domki są źle wykończone, sprawa trafiła do sądu[12]. Działalności firmy już w 1999 zaczęła się przyglądać prokuratura. W latach 1999–2003 Stanisław Żwiruk był wiceprezesem Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Rzeszowie[13][14]. We wrześniu 2002 Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu skazał go za przestępstwa gospodarcze na karę roku pozbawienia wolności, w zawieszeniu na trzy lata i nałożył jednoczesny zakaz prowadzenia działalności gospodarczej[12][13]. W 2003, pomimo prawomocnego wyroku skazującego, został powołany przez ówczesnego prezydenta Tarnobrzega Jana Dziubińskiego na specjalnie utworzone dla niego stanowisko zastępcy dyrektora Ośrodka Sportu i Rekreacji w Tarnobrzegu[15][16][17]. Z tej posady odszedł w 2011 na emeryturę.

W 2008 został członkiem powołanego przez lokalny Klub „Gazety Polskiej” Komitetu Budowy Pomnika mjr. Hieronima Dekutowskiego w Tarnobrzegu[18][19]. W 2021 został sygnatariuszem projektu uchwały w sprawie utworzenia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie "Lasy Zwierzyniec i Jasień", który został skierowany do tarnobrzeskiego urzędu miasta[20]. Wszedł również w skład Komitetu Inicjatywy Uchwałodawczej, który złożył w biurze tarnobrzeskiej rady miast projekt uchwały w sprawie przystąpienia do prac związanych z uzyskaniem przez Gminę Tarnobrzeg statusu uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej[21].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma dwie córki oraz syna[27].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych". katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-06-10].
  2. Absolwenci 1966 [online], lowisznice.dbv.pl [dostęp 2019-06-10].
  3. Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego im. PKWN w Wiszniowicach z lat 1950-1980
  4. a b c Jerzy Kopeczek, Stanisław Żwiruk [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2020-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-11].
  5. a b c Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2020-08-31].
  6. Tu wszystko się zaczęło [online], Echo Dnia Podkarpackie, 30 sierpnia 2005 [dostęp 2020-09-18] (pol.).
  7. http://www.tarnobrzeg.pl/uchwaly/I/I_4_1990.pdf
  8. http://www.tarnobrzeg.pl/uchwaly/II/I_3_1994.pdf
  9. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 30 października 1991 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonych w dniu 27 października 1991 r. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2020-09-18].
  10. Rada Ligi Krajowej [online], ligakrajowa.org.pl [dostęp 2019-06-10].
  11. Od województwa do powiatu [online] [dostęp 2023-03-25] (pol.).
  12. a b Katarzyna Sobieniewska, Wiceprezes z wyrokiem [online], Nowiny, 10 grudnia 2002 [dostęp 2019-06-10] (pol.).
  13. a b Na wiceprezesie Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska ciąży prawomocny wyrok sądu [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-06-10].
  14. Zmiany w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska [online], wyborcza.pl, 21 maja 2003 [dostęp 2020-08-31].
  15. Małgorzata Bujara, Skazany za przestępstwa gospodarcze jest dyrektorem Ośrodka Sportu i Rekreacji [online], wyborcza.pl, 8 grudnia 2003 [dostęp 2019-06-10].
  16. Piotr Karnas, Wojciech Malicki, Bakterie już nie pływają [online], Nowiny, 28 czerwca 2004 [dostęp 2019-06-10] (pol.).
  17. Biuletyn Informacji Publicznej -  Ośrodek Sportu i Rekeacji [online], tarnobrzeg.eobip.pl [dostęp 2020-08-31].
  18. Protokół z zebrania Klubu Gazety Polskiej w Tarnobrzegu, odbytego w dniu 10 grudnia 2008 r. [online], klubygp.pl [dostęp 2019-06-10].
  19. Uroczystość odsłonięcia pomnika w Tarnobrzegu [online], Zaporczycy, 7 października 2018 [dostęp 2019-06-10] (pol.).
  20. Byli prezydenci Tarnobrzega zgodni w sprawie Zwierzyńca [online], tyna.info.pl [dostęp 2023-03-25] (pol.).
  21. „Będziemy uzdrowiskiem albo śmieciowiskiem”. Konferencja prasowa Stowarzyszenia Nie dla spalarni śmieci nad Jeziorem Tarnobrzeskim (zdjęcia oraz video) [online], nadwisla24.pl [dostęp 2023-03-23] (pol.).
  22. M.P. z 2015 r. poz. 982
  23. Słowo, które niosło nadzieję [online], sandomierz.gosc.pl [dostęp 2019-06-10].
  24. Tarnobrzeg. Uroczysta Sesja Rady Miasta. leliwa.pl, 28 maja 2015. [dostęp 2016-07-03].
  25. http://umtarnobrzeg.home.pl/zarzadzenia/2012/kwiecien_2012/124.pdf
  26. Nie przyjęli nieszczerych odznaczeń [online], SuperNowości24, 29 maja 2012 [dostęp 2019-06-10] (pol.).
  27. Czas niepokoju [online], niedziela.pl [dostęp 2023-03-23] (pol.).