Stanisław Dobiasz

Stanisław Dobiasz

Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1912 Głuchów
Data i miejsce śmierci	1995 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo literatura

Stanisław Dobiasz (ur. 29 kwietnia 1912 w Głuchowie, zm. 1995 w Warszawie) – polski malarz, pamiętnikarz.

Urodził się w rodzinie robotniczej. We wczesnym dzieciństwie przeniósł się wraz z rodzicami do Warszawy i związał się z tym miastem na zawsze. Dzieciństwo i młodość spędził na Powiślu, zdobywając między chłopcami z ferajny doświadczenie życiowe, a wśród warszawskich rzemieślników przyszły zawód ślusarza. W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Wojska Polskiego. Po wojnie przystąpił do odbudowy stolicy, wykonując wiele skomplikowanych prac m.in. przy pomnikach warszawskich, Starym Mieście i Belwederze.

Stanisław Dobiasz przez wielu lat zajmował się amatorsko malarstwem, rzeźbą i metaloplastyką. Miał organizowane wystawy w Polsce i poza granicami kraju, ponadto wydał dwa pamiętniki – "Chłopcy z ferajny Godlaka" i "Zostało nas czterech z ferajny" oraz powieści – "Nienawidzę Seneki" i "Po wojnie pod kolumną Zygmunta". Bohater filmu dokumentalnego Siedem twarzy ślusarza Dobiasza z 1984

Publikacje

• Po wojnie pod kolumną Zygmunta
• Zostało nas czterech z ferajny
• Salto mortale
• Gorhom, czyli goryl profesora Belmondo
• Nienawidzę Seneki

Malarstwo

• Ewo! Nie bierz!
• Pojedynek
• Wesele na Gnojnej u Jóska