Stanisław Eksner
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Stanisław Eksner, też Exner (ros. Станислав Каспарович Экснер; ur. 7 maja?/19 maja 1859 w Radoszycach, zm. 28 listopada 1934 w Warszawie) – rosyjski kompozytor, pianista, pedagog polskiego pochodzenia[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Radoszycach jako syn tamtejszego ziemianina. W latach 1875–1879 kształcił się w Konserwatorium w Lipsku, a następnie w Sankt Petersburgu, które ukończył z pierwszą nagrodą.
Od 1883 roku mieszkał w Saratowie. W 1895 roku założył tam szkołę muzyczną, której był wykładowcą i pierwszym dyrektorem. W 1912 roku szkoła została przekształcona w Saratowskie Konserwatorium. Jednym z jego uczniów był Apolinary Szeluto. Następcą Eksnera na stanowisku dyrektora konserwatorium został Józef Śliwiński.
W 1909 roku Eksner obchodził 25-lecie jego działalności artystycznej[2]. W 1914 przyznano mu honorowe obywatelstwo Saratowa. Jesienią 1921 roku wrócił do Polski[3]. Zmarł w Warszawie po długiej chorobie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieczysław Surzyński. Muzyka w Rosji podczas wojny i w czasie rewolucji. „Kultura Muzyczna”. R. 1, nr 3-4, s. 41, 1922.
- ↑ Stanisław Eksner. Świat nr 3, s. 21, 1909
- ↑ В. Ханецкий: Экснер Станислав Каспарович. Человек, создавший символ Саратова
- ↑ Ś.p. Stanisław Eksner †. Kurjer Warszawski R.114, nr 330 (30 listopada 1934), s. 10