Stanisław Flanek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Flanek
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Jan Flanek

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1919
Kraków

Data i miejsce śmierci

4 listopada 2009
Kraków

Wzrost

175 cm

Pozycja

lewy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936–1945 Pogoń/KS Prokocim
1945–1955 Wisła/Gwardia-Wisła Kraków 149 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1947–1950 Polska 8 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Jan Flanek (ur. 18 kwietnia 1919 w Krakowie, zm. 4 listopada 2009 tamże[1]) – polski piłkarz, obrońca. Długoletni zawodnik Wisły Kraków.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Piłkarzem Wisły był od zakończenia wojny do 1954. Dwukrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski (1949, 1950), znajdował się wśród zwycięzców ligi w 1951. W reprezentacji debiutował 11 czerwca 1947 w meczu - pierwszym powojennym Polaków - z Norwegią. Ostatni raz zagrał w 1950. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 8 meczach.

Od 2001 do śmierci był honorowym członkiem PZPN. Jego kuzynem jest Mieczysław Kolasa, mistrz Polski z Cracovią z 1948[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacja w serwisie onet.pl. 2009-11-04. [dostęp 2009-11-04].
  2. Redakcja, Ostatni mistrz z Cracovii [online], Dziennik Polski, 22 lutego 2014 [dostęp 2023-01-02] (pol.).

Źródła:

  • Andrzej Gowarzewski, Wisła Kraków. 90 lat "Białej Gwiazdy" - księga jubileuszowa, Wydawnictwo GiA, Katowice 1996 (3. część cyklu Kolekcja Klubów)