Stanisław Grudziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Grudziński
Kazimierz Grzymała
Ilustracja
Portret Stanisława Grudzińskiego
drzeworyt Aleksandra Regulskiego
wg rysunku Józefa Buchbindera, 1884
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1852
Wodzianiki pod Zwinogrodem Kijowskim

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1884
Warszawa

Dziedzina sztuki

powieść, nowela, dramat, liryka

Epoka

pozytywizm

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Grób Stanisława Grudzińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Grudziński ps. Kazimierz Grzymała (ur. 27 kwietnia 1852 w Wodzianikach pod Zwinogrodem Kijowskim, zm. 3 czerwca 1884 w Warszawie) – polski poeta, powieściopisarz i publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem sędziego. Studiował prawo na Uniwersytecie Kijowskim oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1870–1876 mieszkał we Lwowie, następnie przeniósł się do Warszawy. Literacko debiutował w 1870 komedią Groch na ścianę. Współpracował m.in. z czasopismami „Kurier Warszawski”, „Kłosy”, „Tygodnik Powszechny” (w latach 1878–1882 prowadził tam dział literacki). W 1882 z powodu gruźlicy przerwał pracę zawodową. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 30, rząd 6, grób 4)[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W twórczości poetyckiej był epigonem romantyków, bliskim tradycjom szkoły ukraińskiej. W powieściach i publicystyce prezentował poglądy konserwatywne. Tłumaczył na polski utwory Lermontowa, Szewczenki i Musseta.

Wybrane utwory wydane za życia:

  • Groch na ścianę (1870)[2], komedia
  • Idealista (1871)[3], poezje
  • Na ruinach (1874), poemat
  • Łokciem i miarką (1879)[4], powieść
  • Zuch dziewczyna (1879)[5], powieść
  • Pod szczęśliwą gwiazdą[6] (1880), powieść
  • Powieści ukraińskie (t. 1–2 1879–80)
  • Wbrew opinii[7][8] (1882)
  • Poezje[9] (1883)

Pisma wydane pośmiertnie:

  • Nowele[10] (1887)
  • Żona artysty (1891)
  • Świat i pustynia[11] (1897)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW GRUDZIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-29].
  2. ↑ Stanisław Grudziński, Groch o ścianę : komedyjka we dwóch odsłonach [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  3. ↑ Stanisław Grudziński, Idealista : poemat fantastyczny [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  4. ↑ Stanisław Grudziński, Łokciem i miarką : powieść społeczno-obyczajowa [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  5. ↑ Stanisław Grudziński, Zuch dziewczyna : powieść obyczajowa [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  6. ↑ Stanisław Grudziński, Pod szczęśliwą gwiazdą : powieść obyczajowa, wyd. 1879 [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  7. ↑ Stanisław Grudziński, Wbrew opinii : powieść obyczajowa. T. 1 [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  8. ↑ Stanisław Grudziński, Wbrew opinii : powieść obyczajowa. T. 2 [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  9. ↑ Poezye Stanisława Grudzińskiego [online], Kraków : nakł. aut., 1873, polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  10. ↑ Stanisław Grudziński, Nowele [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].
  11. ↑ Stanisław Grudziński, Świat i pustynia [online], polona.pl [dostęp 2018-11-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Markiewicz: Pozytywizm. Wyd. VII - 2 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 120, 280-283, 457, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13849-3.
  • Grudziński Stanisław. Eduteka.pl. [dostęp 2014-06-12].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Grudziński&oldid=63487955”