Stanisław Kowalik (1892–1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kowalik
posterunkowy posterunkowy
Data i miejsce urodzenia

1892
Bukowsko

Data i miejsce śmierci

1940
Kalinin

Przebieg służby
Lata służby

1921–1940

Formacja

Policja Państwowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Medal Niepodległości Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Stanisław Kowalik (ur. 1892 w Bukowsku, zm. 1940 w Kalininie) – posterunkowy Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Jana i Katarzyny. W rodzinnym Bukowsku ukończył szkołę powszechną. Po zakończeniu I wojny światowej, w niepodległej II Rzeczypospolitej w 1921 wstąpił do służby w Policji Państwowej. Pracował w Przemyślu.

Po wybuchu II wojny światowej, w okresie kampanii wrześniowej pełnił służbę na posterunku w Zassowie. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez sowietów, a następnie był przetrzymywany w obozie w Ostaszkowie. Na wiosnę 1940 został wywieziony i zamordowany w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer) przez funkcjonariuszy oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jest pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Miednoje.

Kamień przy Dębie Pamięci honorującym Stanisława Kowalik w Pisarowcach

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Kowalik został wymieniony na tablicy pamiątkowej, odsłoniętej 15 września 1996 na ogrodzeniu kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego parafii pod tym samym wezwaniem w Bukowsku, honorującej ofiary walk i prześladowań z okresu II wojny światowej pochodzących z Bukowska i okolic (poza nim zostały upamiętnione trzy inne ofiary zbrodni katyńskiej: Stanisław Chorążek, Jan Krawiec i Władysław Wilecki)[1][2].

W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia aspiranta[3][4][5].

10 września 2010, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” przy Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Pisarowcach (mieszczącej się w tamtejszym byłym dworze) niedaleko Bukowska został zasadzony Dąb Pamięci poświęcony Stanisławowi Kowalikowi[6].

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 94 Rocznica Odzyskania Niepodległości. bukowsko.pl. [dostęp 2014-04-28].
  2. Henryk Pałuk. Świętowanie niepodlległości w Bukowsku. „Kwartalnik. Gazeta Gminy Bukowsko”, s. 4-5, Nr 4 (32) z 2012. 
  3. LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2013-04-29].
  4. Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
  5. LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 273. [dostęp 2012-12-13]. (pol.).
  6. KATYŃ …ocalić od zapomnienia – Dęby Pamięci w Pisarowcach. zhp.pl, 28 września 2010. [dostęp 2014-04-23].
  7. Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]