Stanisław Niezabitowski (pamiętnikarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Niezabitowski
Herb
Lubicz
Data i miejsce urodzenia

24 września 1641
Jatra

Data śmierci

26 lipca 1717

Stanisław Niezabitowski herbu Lubicz (ur. 24 września 1641 we wsi Jatra na Nowogródczyźnie – zm. 26 lipca 1717) – polski szlachcic, rzekomy podczaszy kaliski[1], pamiętnikarz.

Ukończył kolegium jezuickie w Nowogródku. Od 1670 roku pracował jako administrator (ekonom) w dobrach słuckich (księstwie słuckim) Bogusława Radziwiłła. Był deputatem z powiatu nowogródzkiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1676, 1688 i 1692 roku[2].

Był wyznania ewangelicko-reformowanego, brał czynny udział w życiu religijnym parafii.

Jest autorem Dziennika, który jest cennym źródłem informacji na temat realiów życia codziennego szlachty na Nowogródzczyźnie i Słucczyźnie w końcu XVII wieku.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy wielkopolscy XVI-XVIII wieku. Spisy, opracował Adam Bieniaszewski, Wrocław 1987, s. 65, 220.
  2. Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. (1582-1696). Spis, pod redakcją Andrzeja Rachuby, opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Tom 1, Warszawa 2007, s. 330, 371, 385.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]