Stanisław Tarnowski (zm. 1618)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Tarnowski
Ilustracja
Drzewo genealogiczne rodów: Tarnowskich, Melsztyńskich i Jarosławskich, fragment z podobizną Stanisława Tarnowskiego. A. Thille (miedzioryt 1644), A.K. Jastrzębski (tekst); przedruk Adam Piliński (homeografia według miedziorytu, Paryż, 1872)
Herb
Leliwa
Rodzina

Tarnowscy herbu Leliwa

Data urodzenia

przed 1541

Data śmierci

1618

Żona

Zofia Ocieska

Stanisław Tarnowski herbu Leliwa (ur. przed 1541, zm. 1618) – miecznik koronny, kasztelan sandomierski i radomski, starosta stopnicki w latach 1586–1618, starosta buski w latach 1588–1595[1].

Syn Stanisława Tarnowskiego, podskarbiego wielkiego koronnego i Barbary Drzewickiej. Miał 6 sióstr.

Pełnił obowiązki miecznika koronnego od 1565. W latach 1569–1576 był kasztelanem czechowskim, następnie kasztelanem radomskim (1576–1582). W latach 1582–1618 sprawował urząd kasztelana sandomierskiego. Walczył pod Pskowem i Gdańskiem.

W 1573 potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski[2].

W 1575 podpisał elekcję Maksymiliana II Habsburga[3].

Był starostą buskim w latach 1588–1595[1]

W 1589 był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym[4].

Potomkowie[edytuj | edytuj kod]

Poślubił Zofię Ocieską. Z małżeństwa urodziło się 8 dzieci:

  • Jan Tarnowski (1569–1601)
  • Stanisław Tarnowski
  • Joachim Tarnowski (ok. 1571–1652), rotmistrz królewski, wojewoda parnawski, wendeński
  • Gabriel Tarnowski (zm. 1628), starosta generalny krakowski
  • Michał Stanisław Tarnowski (ok. 1590–1655), kasztelan wojnicki
  • Barbara Tarnowska, żona Jana Zamoyskiego, kanclerza wielkiego koronnego
  • Zofia Tarnowska, żona Jana Stanisławskiego, starosty szydłowskiego
  • Jadwiga Tarnowska, żona Jakuba Potockiego (zm. 1613), kasztelana kamienieckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 217.
  2. Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572–1576, Kraków 1917, s. 150.
  3. Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego Prymasa i Pierwszego Księcia, +1581. T. 2, Warszawa 1885, s. 313.
  4. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 238.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tarnowscy. W: Encyklopedia ogólna wiedzy ludzkiej. T. 11. wyd. 1876, s. 407.
  • Tarnowscy herbu Leliwa. W: Kasper Niesiecki Herbarz Polski. wyd. 1839–1846.