Stanisław Władysław Potocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Władysław Potocki
Herb
Pilawa
Rodzina

Potoccy herbu Pilawa

Data śmierci

1732

Ojciec

Feliks Kazimierz Potocki

Matka

Krystyna Lubomirska

Żona

Elzbieta Anna Frackiewicz
Marianna Rzewuska

Stanisław Władysław Potocki herbu Pilawa (zm. 27 czerwca 1732) – wojewoda bełski od 1729 roku, strażnik wielki litewski od 1710 roku, łowczy litewski od 1704 roku[1], marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1718 i 1725 roku, wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1722 roku[2], marszałek konfederacji tarnogrodzkiej w 1716[3], marszałek sejmiku konfederackiego województwa bełskiego w 1704 roku[4], pułkownik wojska powiatowego województwa bełskiego w 1703 roku[5].

Syn Feliksa Kazimierza i Krystyny Lubomirskiej, brat: Józefa Felicjana i Michała pisarza polnego koronnego.

Był marszałkiem województwa bełskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[6]. Jako poseł województwa bełskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[7]. Później został strażnikiem wielkim litewskim w 1710 roku. Był posłem ziemi halickiej na sejm 1720 roku[8]. Poseł województwa bełskiego na sejm 1724 roku[9]. Poseł województwa bełskiego na sejm 1726 roku[10]. Był też wojewodą bełskim od 1729 roku oraz starostą hrubieszowskim.

W 1712 roku poślubił Mariannę Rzewuską, córkę Stanisława Mateusza Rzewuskiego, hetmana wielkiego koronnego. Był bezpotomny. Pisał sonety.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV–XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 231.
  2. Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.
  3. Leon Romanowski, Rodowód Potockich hrabiów herbu Pilawa, Warszawa 1882
  4. Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 110.
  5. Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 184.
  6. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  7. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 100.
  8. Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 107.
  9. Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 5.
  10. Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 124.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]