Stanisław Zaczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Zaczyk
Ilustracja
Stanisław Zaczyk w filmie „Ostatni Etap” na tylnej okładce czasopisma Film Nr. 36 z 1948 roku
Data i miejsce urodzenia

26 września 1923
Nowy Sącz

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1985
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Alicja Bobrowska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Grób Stanisława Zaczyka na cmentarzu Stare Powązki

Stanisław Zaczyk (ur. 26 września 1923 w Nowym Sączu, zm. 6 kwietnia 1985 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas okupacji hitlerowskiej w Polsce był studentem tajnych kompletów aktorskich. W 1945 ukończył Studio Teatralne przy Starym Teatrze w Krakowie i zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W latach 1946–1950 występował w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Następnie wrócił do Krakowa i został aktorem Teatru im. Juliusza Słowackiego. Od 1960 występował w teatrach warszawskich: Narodowym (1960–1963 i 1965–1968), Polskim (1963–1965), Ateneum (1969–1974) i Powszechnym (1974–1975)[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną i wielką miłością była Alicja Bobrowska, która dla niego zrezygnowała z kariery w Stanach Zjednoczonych, gdzie po zajęciu 5. miejsca w konkursie piękności Miss Universe 1958 otrzymała atrakcyjne propozycje zawodowe, np.: możliwość podpisania rocznego kontraktu reklamowego z marką Max Factor(inne języki) czy szansę trzyletniej współpracy na planie filmowym u boku aktora Marlona Brando. Zdecydowała się odrzucić oferty i wrócić do Krakowa, do Stanisława[2]. Mieli syna Macieja.

Był starszym bratem śpiewaka Zdzisława Zaczyka[3].

Pochowany na cmentarzu Stare Powązki (kwatera 170-3-8)[4].

Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL[edytuj | edytuj kod]

Według zachowanych akt SB znajdujących się w archiwach IPN Stanisław Zaczyk od 1974 r. był tajnym i świadomym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Stanisław”[5].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zaczyk Stanisław na Portalu Wiedzy. [dostęp 2010-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-06)].
  2. Aneta Mazurek, Taki cud zdarza się tylko raz w życiu [online], onet.pl, 2011.
  3. Tygodnik Życie na gorąco nr 18, 29 kwietnia 2015, s. 30-31.
  4. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW ZACZYK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-22].
  5. Agnieszka Święcicka: W walce o najpiękniejszą Polkę pokonał Marlona Brando. Umarł samotny i w niesławie. Onet, 6.06.2022. [dostęp 2024-04-06].
  6. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1655.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]