Stanisław Cycoń

Stanisław Wojciech Cycoń
	kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1899 ; Stary Sącz
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier,; Legiony Polskie,; Wojsko Polskie
Jednostki	20 pułk piechoty; 5 pułk piechoty Legionów,; 21 pułku piechoty,; 75 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 23 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Stanisław Wojciech Cycoń (ur. 27 marca 1899 w Starym Sączu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Elżbiety z Przybyłowiczów. Absolwent Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Starym Sączu. Należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Nowym Sączu. Powołany do C. K. 20 pułku piechoty. Żołnierz 1 kompanii kadrowej Legionów Polskich^[1]. Od października 1917 do lutego 1918 służył w Polskim Korpusie Posiłkowym. Przy próbie przejścia na rosyjską stronę frontu pod Rarańczą internowany w Bolechowie, a potem w Huszt. Po powrocie do Sącza działacz POW. Walczył z Ukraińcami w obronie Przemyśla i Lwowa. W czasie wojny 1920 r. brał udział w walkach w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. W 1920 został ranny.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Do 1923 był w 5 pp Leg., przeniesiony do 21 pułku piechoty. Od 1927 do 1930 uzupełnił wykształcenie średnie i ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. Awansowany do stopnia podporucznika (starszeństwo z dniem 15 sierpnia 1930 i 20 lokatą w korpusie oficerów piechoty)^[2]. Następnie skierowany do Szkoły Podoficerskiej i Szkoły Oficerskiej w Łobzowie, po czym przeniesiony został (1933) do 75 pułku piechoty. W marcu 1939 był oficerem administracyjno-materiałowym 75 pp^[3].

W kampanii wrześniowej w Ośrodku Zapasowym 23 Dywizji Piechoty^[4]. Wzięty do niewoli przez Sowietów w Kołomyi, osadzony w Kozielsku i między 19 a 21 kwietnia 1940^[5] przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa LW 036/4 poz. 54, akta osobowe nr 3888^[6] z 16 kwietnia 1940. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Jego nazwisko znajduje się w kalendarzyku znalezionym przy szczątkach ppor. Dobiesława Jakubowicza i przechowywanym w Archiwum dr. Robla (pakiet 0836-04)^[5]. Krewni w 1947 poszukiwali informacji o Stanisławie Cyconiu przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne

Żonaty z Wiktorią Walczakówną, miał dwoje dzieci.

Upamiętnienie

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
na tablicy przed wejściem głównym do budynku Zespołu Szkół Zawodowych Nr 1 w Starym Sączu na ul. Daszyńskiego 15, ku pamięci 21 pomordowanych w Katyniu i Charkowie absolwentów Seminarium Nauczycielskiego^[7].
na pamiątkowej karcie pocztowej^[8].
na środkowej tablicy pomnika na kwaterze wojennej z II wojny światowej w Starym Sączu^[9].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

↑ BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-08-26] .
↑ Rocznik Oficerski MSWojsk., 1932, s. 125, 603 .
↑ StepanS. Rybka StepanS., Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, 2006, s. 62, 637 .
↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 88 .
↑ ^a ^b УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 806 .
↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 696 .
↑ Apel do mieszkańców Ziemi Gorlickiej [online], gorlice24.pl [dostęp 2017-08-26] .
↑ http://www.nowosadecki.pl/edc_media/med_tiny_mce_uploads/popup_images/14820100423_katynskasts.jpg .
↑ Stary Sącz – kwatera wojenna z II wojny światowej [online], www.miejscapamiecinarodowej.pl [dostęp 2017-08-26] (pol.).

Bibliografia

Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy,Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1 .
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2.
http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/514

Linki zewnętrzne

http://bessmertnybarak.ru/books/person/277852/

[1] BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-08-26] .

[2] Rocznik Oficerski MSWojsk., 1932, s. 125, 603 .

[3] StepanS. Rybka StepanS., Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, 2006, s. 62, 637 .

[4] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 88 .

[:0-5] УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 806 .

[6] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 696 .

[7] Apel do mieszkańców Ziemi Gorlickiej [online], gorlice24.pl [dostęp 2017-08-26] .

[8] http://www.nowosadecki.pl/edc_media/med_tiny_mce_uploads/popup_images/14820100423_katynskasts.jpg .

[9] Stary Sącz – kwatera wojenna z II wojny światowej [online], www.miejscapamiecinarodowej.pl [dostęp 2017-08-26] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]