Stare Radzikowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stare Radzikowo
wieś
Ilustracja
Kościół św. Jana Chrzciciela w Starym Radzikowie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

płoński

Gmina

Czerwińsk nad Wisłą

Liczba ludności (2011)

100[2][3]

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-151[4]

Tablice rejestracyjne

WPN

SIMC

0562146[5]

Położenie na mapie gminy Czerwińsk nad Wisłą
Mapa konturowa gminy Czerwińsk nad Wisłą, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Radzikowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Radzikowo”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Radzikowo”
Położenie na mapie powiatu płońskiego
Mapa konturowa powiatu płońskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stare Radzikowo”
Ziemia52°27′19″N 20°21′18″E/52,455278 20,355000[1]

Stare Radzikowowieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Radzikowie pochodzi z 1221 r. Na terenie wsi znajdują się dwa grodziska. Starsze[7] tzw. "Gaik" szacowane na VI-VII wiek miało charakter miejsca kultowego, a młodsze tzw. "Okop" na XII wiek (ok. 750 m na północny zachód od kościoła, przecięte szosą Czerwińsk-Płońsk). We wsi znajduje się też cmentarzysko zniszczone przypadkowymi rozkopywaniami[8].

W 1060 roku na wzgórzu sąsiadującym z grodem wzniesiony został kościół[9]. Od XII w. we wsi znajduje się parafia pw. św. Jana Chrzciciela[10]. Prawdopodobnie parafia powstała z fundacji książąt mazowieckich. Wówczas zbudowano drewniany kościół w Radzikowie, a w 1249 r. wymieniony jest proboszcz Wrotsław, pełniący równocześnie obowiązki kapelana dworu książęcego. Jedna z kolejnych świątyń, zapewne druga lub trzecia na tym miejscu, która pojawia się w wizytacji z 1599 r., została spalona przez Szwedów na początku XVIII w.

W 1712 r. powstał nowy kościół z fundacji starosty zakroczymskiego Ludwika Antoniego Lasockiego oraz Tomasza Rumockiego (Romockiego), dziedzica wsi Nieborzyn, znajdującej się na terenie parafii. Konsekracji zachowanej do dzisiaj świątyni dokonał 19 maja 1739 r. biskup sufragan płocki Marcin Załuski.

Obok budynku Niepublicznej Szkoły Podstawowej znajduje się kamień i Dąb Pamięci[11]poświęcony pamięci urodzonego w Radzikowie majora łączności Bolesława Jakubiaka (1891-1940), kawalera Orderu Virtuti Militari, zamordowanego w Katyniu[12].

Z powodu małej liczby wiernych, kościół i parafię w Radzikowie nadzoruje proboszcz parafii Grodziec.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129312
  2. Wieś Stare Radzikowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-12-31] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-12-27].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1196 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Lokalizacja starszego z grodzisk na terenie Starego Radzikowa. Wikimapia.org. [dostęp 2015-01-18].
  8. Miśkiewiczowa Maria, Mazowsze płockie we wczesnym średniowieczu, Płock: Towarzystwo Naukowe Płockie, 1982.
  9. Sławomir Zembrzuski: Przewodnik historyczny Ziemi Płońskiej. Płońsk: Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa Jarosław Skrzypczak, 2013, s. 36. ISBN 978-83-936300-1-1.
  10. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Starym Radzikowie. mazowieckiszlaktradycji.com. [dostęp 2016-05-16].
  11. Pomnik – SP Radzikowo [online], 30 czerwca 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-06-30].
  12. Banaszek Kazimierz, Roman Wanda Krystyna, Sawicki Zdzisław, Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, ISBN 83-87893-79-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]