Starorobociańska Rówień
Starorobociańska Rówień – dość płaskie, pochyłe dno (ok. 1330–1390 m n.p.m.) górnej części Doliny Starorobociańskiej w Tatrach Zachodnich. Po wschodniej stronie spływa Starorobociański Potok[1]. W zachodnich zboczach znajdują się strome Dudowe Turnie ze żlebami Mała Szczerba i Wielka Szczerba, od strony wschodniej ze stoków Ornaku opadają do Starorobociańskiej Równi żleb Graniczniak i Żleb na Przełęcz[2]. Dawniej rówień wchodziła w skład Hali Stara Robota, stały na niej szałasy i była wypasana[1]. Po zaprzestaniu wypasu i włączeniu tego obszaru do Tatrzańskiego Parku Narodowego zarasta stopniowo lasem[3].
Na stoku Starorobociańskiej Równi od 1938 r. działało małe, prywatne schronisko na Starorobociańskiej Równi[4].
Z rzadkich roślin występuje mietlica alpejska – gatunek w Polsce występujący tylko w Tatrach i to na nielicznych stanowiskach[5].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– czarny z Doliny Chochołowskiej, zaczynający się przy leśniczówce i prowadzący całą Doliną Starorobociańską przez Starorobociańską Polanę i Starorobociańską Rówień aż do Siwej Przełęczy. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-05-06].
- ↑ Ryszard Bogdziewicz, Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, s. 93, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.