Starostka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Starostkapolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Na tarczy dwudzielnej w słup, w polu prawym, czarnym, połukotwica srebrna;

W polu lewym, srebrnym, niedźwiedź czarny, wspięty, trzymający miecz.

Klejnot: na zawoju czarno-srebrnym, między dwiema strzałami srebrnymi w klin, pół niedźwiedzia z mieczem, jak w godle.

Labry czarne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Michałowi Starostce, kapitanowi straży morskiej 18 marca 1569[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ herb Starostka był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Starostka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 269. ISBN 83-7181-217-5.