Starowice (powiat nyski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starowice
wieś
Ilustracja
Krzyż pokutny na skrzyżowaniu dróg.
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

nyski

Gmina

Otmuchów

Liczba ludności (2011)

181[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-385[3]

Tablice rejestracyjne

ONY

SIMC

0500978

Położenie na mapie gminy Otmuchów
Mapa konturowa gminy Otmuchów, u góry znajduje się punkt z opisem „Starowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Starowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Starowice”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Starowice”
Ziemia50°30′40″N 17°09′51″E/50,511111 17,164167[1]

Starowicewieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w staropolskiej formie Starowicz w szeregu wsi lokowanych na prawie polskim iure polonico[5][6].

Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy "stary"[7]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najstarszą nazwę miejscowości wymienia Starowicz podając jej znaczenie "Altdorf" czyli w języku polskim "Stara wieś"[7]. Nazwa wsi została później fonetycznie zgermanizowana na Starrwitz[7] i utraciła swoje pierwotne znaczenie.

W latach 1936-1945 w czasie rządów narodowych socjalistów zgermanizowaną nazwę Starrwitz administracja III Rzeszy zmieniła na całkowicie niemiecką Waldreuth aby zatrzeć polskie pochodzenie. W miejscowości przed wojną mieszkało (dane z 1933 r.) 314 mieszkańców, a w 1939 r. - 282 mieszkańców.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:

Ponadto we wsi znajdują się stare kapliczki przydrożne oraz kamienny krzyż, będący prawdopodobnie nagrobkiem francuskich żołnierzy[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129591
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1201 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 87, OCLC 456751858 (niem.).
  8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 74. [dostęp 2012-12-27].
  9. Michał Zalewski: Kapliczki i kamienny krzyż w Starowicach w powiecie nyskim. kapliczki.org.pl. [dostęp 2022-03-07]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 21 N-Ż, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 321-3.