Stary Lesieniec
50°44′38″N 16°11′52″E/50,743889 16,197778| część miasta Boguszowa-Gorców | |
 Fragment Starego Lesieńca na tle Gór Kamiennych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Data założenia |
początek XVI w. |
| W granicach Boguszowa-Gorców |
1954 (w granicach Boguszowa) |
| SIMC |
0983882[1] |
| Zarządzający |
Waldemar Kujawa |
| Wysokość |
500–520 m n.p.m. |
| Populacja (2004) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
58-371, 58-370 |
| Tablice rejestracyjne |
DBA oraz DB (dawniej WBO oraz WHO – czarne tablice) |
Położenie na mapie Boguszowa-Gorców  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego  | |
| 50°44′38″N 16°11′52″E/50,743889 16,197778
| |
Stary Lesieniec (niem. Altlässig[2], do 1939 r. Alt Lässig[2]) – część miasta Boguszowa-Gorców[3], położona w centralnej jego części w dolinie Lesku, między Nowym Lesieńcem a Kuźnicami Świdnickimi, ciągnąca się na długości 1,3 km w wąskiej kotlinie ograniczonej od południa przez masyw Dzikowca, a od północy przez Wzgórza Boguszowskie i Chełmiec.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
11 września 1939 r. zmieniono pisownię nazwy z Alt Lässig na Altlässig[2]. 12 listopada 1946 r. ustalono urzędową polską nazwę miejscowości – Stary Lesieniec[4].
Według Heinricha Adamy'ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy las[5]. W swoim wykazie nazw miejscowych na Śląsku, wydanym w 1888 roku we Wrocławiu, wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Lase, podając jej znaczenie Waldchen (pol. lasek)[5]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Lässig[5] dodając później przedrostek Alt (pol. stary), w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała prawdopodobnie na początku XVI w. w związku z eksploatacją rud srebra i należała do rodu Czettritzów. W Starym Lesieńcu istniała sztolnia kopalni w Boguszowie. W 1580 r. górnictwo srebra upadło, ale rozpoczęto wydobywanie węgla kamiennego – zrazu na małą skalę, a od 1750 r. w większej kopalni, połączonej później z kopalnią w Gorcach. Na początku XIX w. za sprawą intensywnej eksploatacji złóż węgla miejscowość przeszła szybki rozwój[6]. W 1840 mieszkało tu 955 osób, w 1905 już 2481 mieszkańców, a po 20 latach równo 3000. Unieruchomienie pobliskiej kopalni „Victor” spowodowało odpływ ludności – w 1929 wieś liczyła 2112 mieszkańców[7], w 1933[8] 1882 osoby, a w 1939 r.[9] – 1700 osób[2]. Do 1954 gromada w gminie Gorce. W 1954 r. Stary Lesieniec został włączony do Boguszowa jako osiedle[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
- ↑ a b c d Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Waldenburg. 2006. [dostęp 2012-10-30]. (niem.).
- ↑ Urzędowo ustalona nazwa: rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części Dz.U. z 2013 r. poz. 200
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 36, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ a b Tadeusz Kalicki: Boguszów-Gorce. 2011. [dostęp 2015-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (pol.).
- ↑ Kościół św. Barbary pod Dzikowcem w Starym Lesieńcu. „Sudety”, 2014. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT - Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe.
- ↑ Stan na 16 czerwca.
- ↑ Stan na 17 maja.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Części miasta wg TERYT | |
|---|---|
| Dzielnice |
