Stary Lubotyń
52°55′50″N 21°55′43″E/52,930556 21,928611| wieś | |
 Kaplica cmentarna w Starym Lubotyniu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
29 |
| Kod pocztowy |
07-303[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOR |
| SIMC |
0520685[5] |
Położenie na mapie gminy Stary Lubotyń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°55′50″N 21°55′43″E/52,930556 21,928611[1]
| |
| Strona internetowa | |
Stary Lubotyń – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Stary Lubotyń, której jest siedzibą[5][6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do 1819 roku miejscowość stanowiła dobra klasztorne kanoników regularnych, natomiast do 1864 roku była to wieś rządowa. W 1867 roku miejscowość stała się siedzibą gminy[7].
W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Lubotyń.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś liczyła 411 osób, 337 było wyznania rzymskokatolickiego, 8 prawosławnego, 6 ewangelickiego a 60 mojżeszowego. Jednocześnie 359 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 8 rosyjską, 44 żydowską. Było tu 47 budynków mieszkalnych[8]. Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickiej i ewangelickiej w Paproci Dużej. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Ostrów Mazowiecka[9].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką, a od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 do 1945 włączona w skład Bezirk Bialystok III Rzeszy[10].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
W miejscowości znajduje się neogotycki trójnawowy kościół z cegły, który jest siedzibą parafii Nawiedzenia NMP, oraz zabytkowa drewniana kaplica cmentarna pw. św. Rocha, wzniesiona w I poł. XIX w.[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129905
- ↑ Wieś Stary Lubotyń w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-11-10], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1203 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Historia Gminy Stary Lubotyń, s. 18–21.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny, Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., t. 5, Warszawa 1924, s. 52.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 915.
- ↑ Karte: Landkreis Lomscha 1. 8. 1944 – Städte und Amtsbezirke [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-19].
- ↑ Obiekty zabytkowe i miejsca pamięci. Starostwo Powiatowe w Ostrowi Mazowieckiej. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-19)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lubotyń, 2.) pow. łomżyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 448.
- Lubotyń, pow. łomżyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 246.
- Siedziba gminy: Stary Lubotyń
