Stefan Dousa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Dousa
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1945
Będzin

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka „Honoris Gratia”
Prace Stefana Dousy
Pomnik Ofiar Komunizmu na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (1995)
Głaz papieski na Błoniach w Krakowie (1999)
Pomnik Krzyża Nowohuckiego (2007)
Ławeczka krakowskich matematyków Stefana Banacha i Ottona Nikodyma na Plantach w Krakowie (2016)
Tablica poświęcona Janowi Pawłowi II na wieży ratuszowej w Krakowie (2006)

Stefan Janusz Dousa (ur. 11 listopada 1945 w Będzinie) – polski rzeźbiarz specjalizujący się w medalierstwie i rzeźbie monumentalnej, profesor sztuk plastycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1946 mieszkał we Wrocławiu, gdzie ukończył Liceum Sztuk Plastycznych. W 1964 rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskał w pracowni profesora Jerzego Bandury w 1970. Od 1971 zatrudniony na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. W 1997 otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych[1].

Autor rzeźb monumentalnych, a także małych form przestrzennych i medali. Do jego dzieł należą m.in. Pomnik Ofiar Stalinizmu w Tarnowie, Pomnik Katyński w Kętach, Pomnik Ofiar Komunizmu na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, Głaz Papieski oraz popiersia Wielkich Polaków w Krakowie. Projektuje i realizuje wnętrza sakralne w Polsce i za granicą.

Swoją twórczość prezentuje na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Europie i na świecie, uzyskując szereg nagród. Wystawy indywidualne eksponował we Wrocławiu, Kielcach, Krakowie, Florencji, Norymberdze, Heidelbergu i w Rzymie. Powołany również w skład kapituły Lauru Krakowa XXI wieku.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Stefan Dousa, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-04-05].[martwy link]
  2. M.P. z 2005 r. nr 65, poz. 900
  3. a b Laureat Medalu Cracoviae Merenti w VI kadencji 2010–2014, bip.krakow.pl [dostęp 2023-01-10].
  4. M.P. z 2011 r. nr 39, poz. 438
  5. a b Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-01-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Magdalena Musialik, Rzeźbiarz w drodze, sztukasakralna.pl [zarchiwizowane 2009-11-10].