Stefan Makné

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Makné
Ilustracja
Grób Stefana Makné na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu
Data i miejsce urodzenia

1 września 1927
Poznań

Data i miejsce śmierci

26 października 2011
Gniezno

Zawód, zajęcie

pilot balonowy, szybowcowy

Partia

SD, KPEiR, Partia Centrum

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Makné (ur. 1 września 1927 w Poznaniu, zm. 26 października 2011 w Gnieźnie[1]) – polski pilot balonowy, szybowcowy i samolotowy, zwycięzca Pucharu Gordona Bennetta w 1983 (razem z Ireneuszem Cieślakiem).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej był członkiem Szarych Szeregów, pod koniec wojny więziony w niemieckich obozach. Po wojnie przeniósł się wraz z rodziną z Poznania do Jeleniej Góry. Ukończył szkolenie szybowcowe, a w latach 1949–1950 uzyskał licencję samolotową, jednak z powodu wcześniejszej przynależności do Szarych Szeregów otrzymał zakaz wstępu na lotnisko i nie mógł w czasach stalinowskich zajmować się lotnictwem. Ukończył gimnazjum dla dorosłych w Jeleniej Górze, a następnie studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Poznańskiej z tytułem inżyniera lotnictwa o specjalności konstrukcja płatowców. Otrzymał nakaz pracy w Okręgowym Zarządzie PGR w Szczecinie, jednak na jego prośbę przeniesiono go do Zakładów Sprzętu Lotniczego w Poznaniu, które jednakże zamknięto, po czym pracował do emerytury przy ekspertyzach energetyczno-cieplnych. W 1957 zajął się także ponownie lotnictwem. Był zawodnikiem Aeroklubu Poznańskiego. W 1975 zdobył szybowcowe mistrzostwo Polski w klasie standard, a w 1977 w klasie otwartej.

W 1972 został przewodniczącym Rady Balonowej Aeroklubu PRL i przyczynił się do odrodzenia sportu balonowego w Polsce. Szkolił pilotów polskich, a także czechosłowackich i węgierskich. W 1979 w zespole z Ireneuszem Cieślakiem zajął w mistrzostwach świata balonów na ogrzane powietrze 20. miejsce, w 1980 w mistrzostwach świata balonów gazowych był w parze z tym samym zawodnikiem dziesiąty. W latach 1982–1983 był prezesem Aeroklubu Poznańskiego.

Jego największym sukcesem sportowym było zwycięstwo w pierwszej po II wojnie światowej edycji Pucharu Gordona Bennetta w 1983, w załodze tworzonej z Ireneuszem Cieślakiem. Polski duet w balonie SP-BZO Polonez wystartował 28 czerwca 1983 z Paryża i po 36 godzinach i 26 minutach wylądował w niemieckiej wsi Offenstetten, osiągając dystans 690 km. Sukces ten przyniósł im także 8. miejsce w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski w 1983.

W latach 50. wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, a w latach 90. do Krajowej Partii Emerytów i Rencistów, z listy której kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 1997. Wystąpił z niej, motywując to opanowaniem KPEiR przez byłych członków PZPR. Zasiadał w radzie dzielnicy na Nowym Mieście w Poznaniu. Należał też do Partii Centrum, z listy której kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2005[2].

Został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[3] w alei zasłużonych.

Udział w Pucharze Gordona Bennetta[edytuj | edytuj kod]

Edycja zawodów Data Miejsce zawodów Lokata Załoga Balon Czas lotu [h] Odległość [km]
27 1.07.1983 Paryż (Francja) 1 Stefan Makné, Ireneusz Cieślak SP-BZO Polonez 36:00 690,00[4]
28 13.10.1984 Zurych (Szwajcaria) 3 Stefan Makné, Jerzy Czerniawski SP-BZN SPOŁEM-ALMATUR BIAŁYSTOK 38:05 770,00[5][6]
29 28.09.1985 Genewa (Szwajcaria) 2 Stefan Makné, Waldemar Ozga SP-BZR Polonia 22:58 325,00[7][8]
31 3.10.1987 Seefeld in Tirol (Austria) 5 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BZR Polonia 19:00 576,00[9]
32 23.10.1988 Bregenz (Austria) 2 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BZO Polonez 43:07 677,50
33 16.09.1989 Lech (Austria) 11 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BZO Polonez 22:56 486,40
34 2.09.1990 Lech (Austria) 9 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BZO Polonez 10:17 176,80
35 21.09.1991 Lech (Austria) 3 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BZO Polonez 36:58 631,30
36 19.09.1992 Stuttgart (Niemcy) 11 Stefan Makné, Grzegorz Antkowiak SP-BWH 62:09 584,32
37 4.10.1993 Albuquerque (Stany Zjednoczone) 7 Stefan Makné, Waldemar Ozga N37915 22:10 219,70
38 18.09.1994 Lech (Austria) 8 Stefan Makné, Franciszek Góralewicz SP-BZO Polonez 14:22 135,26
39 9.09.1995 Wil (Szwajcaria) 13 Stefan Makné, Piotr Hałas SP-BZO Polonez 26:43 494,60
40 28.09.1996 Warstein (Niemcy) 9 Stefan Makné, Dariusz Brzozowski SP-BZO Polonez 16:32 567,70
41 7.09.1997 Warstein (Niemcy) 8 Stefan Makné, Piotr Hałas SP-BZO Polonez 41:42 1570,50
42 12.09.1998 Paryż (Francja) zawody nie odbyły się z powodu złej pogody Stefan Makné, Franciszek Góralewicz SP-BZO Polonez - -
44 9.09.2000 Saint-Hubert (Belgia) 11 Stefan Makné, Franciszek Góralewicz SP-BZO Polonez 22:37 171,20
46 31.08.2002 Châtellerault (Francja) 11 Stefan Makné, Krzysztof Stanecki SP-BZO Polonez 17:37 345,87
48 29.08.2004 Thionville (Francja) 12 Stefan Makné, Krzysztof Stanecki SP-BBI Meble VOX 18:07 772,44

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zmarł Stefan Makne – zdobywca Pucharu Gordona Bennetta. interia.pl, 2011-10-27. [dostęp 2020-07-15].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-07-15].
  3. ↑ Wyszukiwarka grobów w Poznaniu. [dostęp 2020-07-15].
  4. ↑ 27th Coupe Aéronautique Gordon Bennett [online], legends.gordonbennett.aero [dostęp 2020-02-28] (ang.).
  5. ↑ 28th Coupe Aéronautique Gordon Bennett. legends.gordonbennett.aero. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
  6. ↑ Rok 1984. balony.org.pl. [dostęp 2020-06-09].
  7. ↑ 29th Coupe Aéronautique Gordon Bennett. legends.gordonbennett.aero. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
  8. ↑ Rok 1985. balony.org.pl. [dostęp 2020-06-09].
  9. ↑ 31st Coupe Aéronautique Gordon Bennett. legends.gordonbennett.aero. [dostęp 2020-06-11]. (ang.).
  10. ↑ M.P. z 2010 r. nr 23, poz. 216

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Makné&oldid=71763325”