Stefan Tomicki
1/4 zwycięstwo | |
podporucznik pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
od 1939 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stefan Tomicki (ur. 1 lipca 1915 w Raduckim Folwarku, zginął 9 kwietnia 1943 w Holandii) – podporucznik pilot Wojska Polskiego, chorąży (ang. Warrant Officer) Królewskich Sił Powietrznych.
Życiorys
Stefan Tomicki służył jako podoficer w 1. Pułku Lotniczym w 217 Eskadrze Bombowej jako pilot samolotu PZL.37 Łoś.
We wrześniu 1939 roku latał bojowo w 217 eskadrze[1]. Poprzez Rumunię został ewakuowany do Francji, gdzie walczył w PSP we Francji w X Kluczu Kominowym porucznika Jana Falkowskiego. Razem z pozostałymi pilotami klucza 24 czerwca dotarł do Wielkiej Brytanii. Tutaj został przyjęty do RAFu (numer służbowy P 1916) i wkrótce został przydzielony jako pilot do 300 Dywizjonu Bombowego Ziemi Mazowieckiej.
Następnie został przeniesiony do Dywizjon 305. 6[2][3] sierpnia 1941 roku pilotowany przez niego Wellington W 5593 został zestrzelony przez Me-110 nad Holandią. Z sześcioosobowej załogi zginęło trzech (por. Jerzy Sukiennik, Mieczysław Saferna, Wacław Ryba), pozostali uratowali się (dowódca Szczepan Ścibior[4], Michał Kowalski i Stefan Tomicki). Tomickiemu i Kowalskiemu udało się uniknąć niewoli. Po blisko pół rocznym ukrywaniu i przemieszczaniu się z miejsca na miejsce, udało się im wrócić do Anglii, gdzie 4 stycznia 1942 roku zameldowali się w swojej bazie[5].
Ostatni lot bojowy Stanisław Tomicki odbył 9 kwietnia 1943 roku (Wellington Mk. X, HE 148, code BH-T[6]). Jako członek załogi Vickers Wellington Mk X wystartował z zadaniem bombardowania Duisburga. U wybrzeży Holandii samolot został zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą. Cała załoga zginęła.
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana figuruje na 376. pozycji z 1/4 zestrzeleniem pewnym.
Ordery i odznaczenia
- trzykrotnie Krzyżem Walecznych
- Virtuti Militari V kl
Przypisy
- ↑ 14 września pilotował Łosia nr 72.210
- ↑ wersja 6 sierpnia
- ↑ inna wersja - 5 sierpnia
- ↑ Dostał się do niewoli i jako jeniec wojenny przeżył II wojnę światową. W 1952 roku został skazany na śmierć jako rzekomy szpieg brytyjski. Wyrok wykonano 26 maja 1953.
- ↑ Patrz [1] i [2].
- ↑ szczegóły
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Wojciech Zmyślony: Lista Bajana. [dostęp 7 września 2009]. (ang.).
- Jerzy Jan Stanisław Sukiennik
Linki zewnętrzne
- Polscy piloci bombowi
- Polscy piloci myśliwscy
- Podoficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Lotnicy Francuskich Sił Powietrznych
- Oficerowie Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 1943
- Żołnierze Polskich Sił Powietrznych we Francji