Stefan de Julien

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan de Julien
Szofer
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

9 października 1923
Grodno

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

AK Armia Krajowa

Jednostki

Batalion „Parasol”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941)
Mogiła na Powązkach Wojskowych

Stefan de Julien ps. Szofer (ur. 9 października 1923 w Grodnie, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu „Parasol” Armii Krajowej.

Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym w pułku AK „Baszta”. W chwili wybuchu powstania znalazł się w Śródmieściu. Wraz z innymi żołnierzami, którzy nie dotarli na miejsce koncentracji, dołączył do oddziału pod dowództwem por. Zbigniewa Korsaka-Adamowicza ps. „Konrad”. Z oddziałem tym dotarł na Wolę, gdzie zasilił szeregi batalionu „Parasol”.

Poległ 13 sierpnia 1944 w walkach powstańczych na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-26)[2].

Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nad mogiłą na Powązkach podano stopień podporucznika, natomiast na Murze Pamięci MPW podanym stopniem wojskowym Stefana de Julien jest plutonowy podchorąży.
  2. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].