Steno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Steno (mitologia))
Gorgona

Steno (gr. Σθεννώ Sthennṓ bądź Σθεινώ Stheinṓ, łac. Sthenno bądź Stheino) – w mitologii greckiej jedna z trzech gorgon.

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Gorgony były córkami Forkosa i Keto, bóstw morza. Były one 3, oprócz Euriale były to Meduza i Steno[1].

Drzewo genealogiczne Steno[2]
Gaja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Pontos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NereusTaumasForkos
 
KetoEurybie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
GrajeStenoEurialeMeduzaWąż

Postać[edytuj | edytuj kod]

Steno była nieśmiertelna, podobnie jak jej siostra Euriale. Natomiast ich młodsza siostra Meduza była śmiertelna. Wszystkie 3 siostry łączył przerażający wygląd. Nie miały włosów, ale głowy pokrywały im węże. W ustach miały przypominające dzicze kły. Cechowały się spiżowymi dłońmi, a dzięki złotym skrzydłom potrafiły latać. Budziły przez to strach i wstręt ludzi i bogów[1].

Gorgony obrały sobie za siedzibę wyspę położoną daleko na zachodzie, w pobliżu świata umarłych, ogrodu Hesperyd i ziem Geriona. Tam właśnie udał się heros Perseusz, który zamordował Meduzę, gdy wraz z Euriale i Steno spała. Steno i Euriale zbudziły się i próbowały dopaść napastnika[1]. Miał on jednak na głowie hełm czyniący niewidzialnym, wobec czego nie mogły go dopaść[3].

Interpretacje[edytuj | edytuj kod]

Euhemerystyczną interpretację mitu o Gorgonach przekazuje Diodor, uznając siostry za szczep wojowniczek, przypominających Amazonki, zamieszkujące ziemie w pobliżu kraju Atlantów, którzy podburzyli Amazonki do wojny z Gorgonami. Te ostatnie przegrały starcie, ale udało się im jeszcze podnieść, nim doznały ostatecznej klęski z ręki Heraklesa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Grimal 2008 ↓, s. 114.
  2. Grimal 2008 ↓, s. 385 (tabl. 32).
  3. Parandowski 1979 ↓, s. 200-201.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]