Rybitwa czarnogrzbieta
| Onychoprion fuscatus[1] | |||||
| (Linnaeus, 1766) | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
rybitwa czarnogrzbieta | ||||
| |||||
| Podgatunki | |||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||||
 | |||||
| Zasięg występowania | |||||
| |||||
Rybitwa czarnogrzbieta[5] (Onychoprion fuscatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych (Laridae), spotykany na oceanach świata głównie w strefie tropikalnej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Dorosłe osobniki rybitwy czarnogrzbietej osiągają 33–36 cm długości przy rozpiętości skrzydeł 82–94 cm. Ptaki te posiadają długie skrzydła i głęboko wcięty ogon. Upierzenie na grzbiecie i wierzchniej stronie skrzydeł ma ciemnoszarą barwę. Podbródek, pierś i spodnia strona skrzydeł są upierzone na biało. Nogi i dziób są czarne.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 6 podgatunków rybitwy czarnogrzbietej[6]:
- Onychoprion fuscatus fuscatus (Linnaeus, 1776) – gniazduje na wyspach Zatoki Meksykańskiej, Karaibów, Zatoki Gwinejskiej i południowego Oceanu Atlantyckiego
- Onychoprion fuscatus nubilosus (Sparrman, 1788) – gniazduje w obszarze od Morza Czerwonego przez Ocean Indyjski aż po Riukiu, Filipiny i Wielkie Wyspy Sundajskie
- Onychoprion fuscatus serratus (Wagler, 1830) – Australia, Nowa Gwinea, Nowa Kaledonia i wyspy południowego Pacyfiku aż po Wyspę Wielkanocną. Obejmuje proponowany podgatunek O. f. kermadeci z Wysp Kermadec.
- Onychoprion fuscatus oahuensis (A. Bloxam, 1826) – Wyspy Ogasawara przez Mikronezję po Hawaje i południową Polinezję
- Onychoprion fuscatus crissalis (Lawrence, 1872) – wschodni Pacyfik od Guadalupe po Galapagos
- Onychoprion fuscatus luctuosus (Philippi & Landbeck, 1866) – archipelag Juan Fernández
Niektórzy autorzy wyróżniali też podgatunki[7]:
- Onychoprion fuscatus infuscatus (Lichtenstein, 1823) – środkowa Indonezja (zasięg występowania słabo zbadany)
- Onychoprion fuscatus somaliensis – prawdopodobnie endemit wyspy Maydh (Zatoka Adeńska)
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rybitwę czarnogrzbietą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[4]. W 2020 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność światowej populacji na około 35 milionów osobników, czyli około 23 miliony osobników dorosłych. Globalny trend liczebności populacji nie jest znany[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Onychoprion fuscatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Sterna fuscata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-03-02] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j D. Lepage: Sooty Tern Onychoprion fuscatus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-03-03]. (ang.).
- ↑ a b c Onychoprion fuscatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sterninae Vigors, 1825 - rybitwy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-02].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-02]. (ang.).
- ↑ Sooty Tern (Sterna fuscata). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).