Sternizm

Sternizm – zespół tendencji literackich rozpowszechnionych w literaturze europejskiej końca XVIII w. i pierwszej połowy XIX w., biorący swój początek z twórczości Laurence'a Sterne'a. Istotną cechą sternizmu jest koncepcja wszechwiedzącego, ale jednocześnie wypowiadającego się w pierwszej osobie narratora, który manifestuje swoją obecność i ujawnia umowność sytuacji narracyjnej. Atmosfera emocjonalna utworu sternowskiego zbliżona jest do sentymentalizmu.

W literaturze polskiej pod wpływem sternizmu tworzyli Franciszek Karpiński, Cyprian Godebski, Maria Wirtemberska i Fryderyk Florian Skarbek.