Stewart SF1
| |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu | ||
| Zawieszenie przednie |
|||
| Zawieszenie tylne |
podwójne wahacze | ||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów |
Stewart/Xtrac, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy |
22. Rubens Barrichello | ||
| Używany | |||
| Wyścigi |
17 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Stewart SF1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa dla zespołu Stewart na sezon 1997. Kierowcami zespołu byli Rubens Barrichello oraz Jan Magnussen. Stewart debiutował w sezonie 1997, SF1 był zatem pierwszym samochodem tego zespołu.
Samochód zaczął być testowany w grudniu 1996 roku. Wiele mniejszych zespołów, które debiutowały w połowie lat 90. (Pacific, Forti, Simtek, Lola), szybko wycofywało się z Formuły 1. Stewart zapewnił sobie jednak wsparcie Forda, który udzielił zespołowi gwarancji na dostawę silników przez pięć lat oraz uczynienie z niego niejako zespołu fabrycznego Forda.
Model SF1 był na tyle konkurencyjny, by regularnie zdobywać punkty, ale miał duże problemy z niezawodnością – zawodnicy zespołu w sumie dojechali podczas sezonu do mety 8 razy. Problemy sprawiał głównie silnik. W związku z tym jedynie punkty dla zespołu zdobył Barrichello w Grand Prix Monako, kiedy to zdobył drugie miejsce. Zespół zdobył więc w sezonie 6 punktów, co dało mu dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej konstruktorów.
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Opony | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | Pkt. | Msc. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1997 | Stewart | Ford | B | AUS | BRA | ARG | SMR | MCO | ESP | CND | FRA | GBR | DEU | HUN | BEL | ITA | AUT | LUX | JPN | EUR | 6 | 9 | |
 Rubens Barrichello
|
NU | NU | NU | NU | 2 | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 13 | 14 | NU | NU | NU | ||||||
 Jan Magnussen
|
NU | NU | 10 | NU | 7 | 13 | NU | NU | NU | NU | NU | 12 | NU | NU | NU | NU | 9 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alan Henry: AUTOCOURSE 1997-98. Hazleton Publishing Ltd., 1997. ISBN 1-874557-47-0.