Stobiec (województwo świętokrzyskie)
50°44′37″N 21°14′32″E/50,743611 21,242222
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-570[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0794135[5] |
Położenie na mapie gminy Iwaniska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°44′37″N 21°14′32″E/50,743611 21,242222[1]
| |
Stobiec – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska[5][7].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0794164 | Kopanina | przysiółek |
| 0794170 | Poręba | przysiółek |
| 0794187 | Stobiec-Kolonie | kolonia |
| 0794141 | Stobiec-Wieś | część miejscowości |
| 0794158 | Zagościniec | część miejscowości |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W wieku XIX, Stobiec stanowił wieś z folwarkiem w powiecie opatowskim, gminie Baćkowice, parafii Modliborzyce, odległy od Opatowa 14 wiorst. Wieś posiadała w roku 1884 29 domów 245 mieszkańców folwark natomiast 4 domy 60 mieszkańców.
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 r. domów było we wsi 25, zaś mieszkańców 224.
W 1884 r. folwark Stobiec posiadał rozległość mórg 792 w tym: gruntów ornych i ogrodów mórg 287, łąk mórg 62, pastwisk mórg 2, lasu mórg 424, nieużytki mórg 17. Budynków murowanych było 2, drewnianych 9. Stosowano płodozmian 10. polowy. O lesie wiadomo że był las nieurządzony,w okolicy pokłady kamienia wapiennego. Wieś Stobiec liczyła osad 26 z ziemią mórg 226[8].
W połowie XV wieku wieś Stobiec występuje również w parafii Modliborzyce, według opisu Długosza były to dobra Miłkowskiego herbu Habdank, miała łany kmiece, karczmy, zagrodników, folwark szlachecki, z których dziesięcinę snopową i konopną płacono plebanowi w Modliborzycach (Długosz L.B. t.II, s. 329, 330). W 1578 r. z części Broniowskich dzierżawca nazwiskiem Wężyk płaci od 4 osadników, 1 łana, 4 ogrodników z rolą, 1 komornika ubogiego, zaś Jan Stobiecki od 7 osadników, 2 łanów, 4 ogrodników z rolą i 5 ogrodników bez roli: (Pawiński, Małopolska, s.186)(Opisu dostarczył Bronisław ChlebowskiStobiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 345.).
Słynni mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]
Stefan Bednarski – żołnierz Batalionów Chłopskich, schwytany przez Niemców. Po udanej ucieczce jego rodzina (matka Maria Bednarska wraz z mężem, córką i drugim synem) została w akcie zemsty spalona żywcem w swoim domu 26 lipca 1943.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 131181
- ↑ Wieś Stobiec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-10], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-11].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Iwaniska. Urząd Gminy Iwaniska. [dostęp 2015-04-11].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20].
- ↑ Stobiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 345.
| Miasto | |
|---|---|
| części miasta | |
| Wsie | |
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
