Strażnica WOP Terespol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Terespol
Strażnica SG w Terespolu
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

15 października 2002

Tradycje
Rodowód

140 strażnica WOP

Kontynuacja

GPK SG w Terespolu

Organizacja
Dyslokacja

Terespol
ul. Wojska Polskiego 164

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

30 komenda odcinka
231 batalion WOP
SOZ WOP Chełm
23 Chełmski Oddział WOP
Nadbużańska Brygada WOP
P-M Brygada WOP
Nadbużański Oddział SG

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Terespol – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-radzieckiej.

Strażnica Straży Granicznej w Terespolu – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Białorusi.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 30 komendy odcinka w Terespolu jako 140 strażnica WOP (Terespol)[1] (w skali kraju) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

23 grudnia 1945 140 strażnica WOP Terespol objęła ochronę wyznaczonego odcinka granicy państwowej[3].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 140 strażnica OP Terespol (w skali kraju) została włączona w struktury 21 batalionu OP w Terespolu, a 1 stycznia 1951 231 batalionu WOP we Włodawie[4][5]. W 1952 była jako 140 strażnica WOP Terespol (w skali kraju), w strukturach 231 batalionu WOP w Terespolu[4]

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]}, a strażnica WOP Terespol III kategorii otrzymała nr 134 w skali kraju[7] i była w strukturach 231 batalionu WOP w Terespolu[8].

Reorganizacja, jaką przechodziły Wojska Ochrony Pogranicza w czerwcu 1956, doprowadziły do likwidacji 23 Brygady i podległych jej pododdziałów. W miejsce zniesionej jednostki utworzono dwie samodzielne: Grupę Manewrową Wojsk Ochrony Pogranicza Tomaszów (Chełm) Lubelski i Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP Chełm do którego została włączona Placówka WOP Terespol[9]. 1 maja 1957, na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego WOP zorganizowano 23 Chełmski Oddział WOP[b] a od 1959 nadano 23 Oddziałowi nazwę regionalną: 23 Chełmski Oddział WOP[c]

1 stycznia 1960 w Terespolu stacjonowała Placówka WOP nr 7 w strukturach 23 Chełmskiego Oddziału WOP[12]

1 stycznia 1964 w Terespolu stacjonowała Placówka WOP nr 7 w strukturach 23 Chełmskiego Oddziału WOP[12], który funkcjonował do 30 maja 1976.

1 czerwca 1976 w związku ze zmianą ochranianego odcinka, dyktowaną przez reformę administracyjną kraju i nowy podział na województwa[13] odtwarzano brygady na granicy ze Związkiem Radzieckim. Na bazie 23 Chełmskiego Oddziału WOP sformowano Nadbużańską Brygadę WOP. W jej strukturach 1 czerwca 1976, na bazie Placówki WOP Terespol zorganizowano Strażnicę WOP Terespol[14].

Element służby granicznej Strażnicy WOP Terespol (1985)

1 października 1989 rozformowana została Nadbużańska Brygada WOP, na jej bazie powstał Nadbużański Batalion WOP[9], a Strażnica WOP Terespol została włączona w struktury Podlasko-Mazurskiej Brygady WOP w Białymstoku[15] i tak funkcjonowała do 15 maja 1991[16].

Straż Graniczna:

16 maja 1991 ochronę granicy państwowej przejęła nowo sformowana Straż Graniczna. Strażnica w Terespolu została włączona w struktury Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Chełmie[17] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Terespolu (Strażnica SG w Terespolu)[d].

W 2000 w ramach drugiego etapu począwszy od Komendy Głównej SG, Oddziałów SG i na końcu strażnic SG oraz GPK SG, rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 15 października 2002, nastąpiło zniesie Strażnicy SG w Terespolu[18]). Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, wraz z obiektami i obsadą etatową przejęła Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu (GPK SG w Terespolu)[19][20].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1945[e] w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza na odcinku strażnicy zostały utworzone Przejściowe Punkty Kontrolne Terespol[21]:

W 1960 7 placówka WOP Terespol ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 63 750 m:

30 lipca 1984 na odcinku strażnicy została sformowana Graniczna Placówka Kontrolna Kukuryki będąca w strukturze organizacyjnej GPK Terespol, którego załoga wykonywała kontrolę graniczną osób, towarów oraz środków transportu w przejściu granicznym:

Straż Graniczna:

Strażnica SG w Terespolu ochrania wyłącznie odcinek granicy rzecznej z Republiką Białorusi przebiegającą środkiem koryta rzeki granicznej Bug[24]

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna:

Dowódcy/komendanci strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Tadeusz Klusa (był w 1946)[27]
  • Waldemar Czekiel p.o. (10.08.1977–06.07.1978)[28]
  • ppor./por. Kazimierz Paluch (16.09.1984–był 31.07.1990)[29].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
  2. Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957[10].
  3. Zarządzenie MSW nr 203/59/WW z 27.11.1959[11].
  4. Zarządzenie nr 019/Org. Komendanta Głównego Straży Granicznej z 30 kwietnia 1991 : Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie, sygn. KGSG 666/2, s. 104–105 (Nowosad 2013 ↓, s. 301.)
  5. Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. Historia ChOWOP ↓, s. 23.
  4. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 103.
  5. Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
  6. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  7. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.15.
  8. Jackiewicz 1998 ↓, s. 103–104.
  9. a b Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  10. Prochwicz 2011 ↓, s. 225.
  11. Jackiewicz 1998 ↓, s. 106.
  12. a b Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
  13. Dubaj 2013 ↓, s. 327.
  14. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 107.
  15. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 121.
  16. Podlasko-Mazurska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-20]. (pol.).
  17. Łach 2013 ↓, s. 290.
  18. Dubaj 2013 ↓, s. 316.
  19. Rydz 2011 ↓, s. 220.
  20. Nowosad 2013 ↓, s. 305–306.
  21. a b c Zaremba 2008 ↓, s. 99.
  22. a b Zaremba 2013 ↓, s. 286.
  23. Zaremba 2013 ↓, s. 295.
  24. Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-12-18]. (pol.).
  25. Nowosad 2013 ↓, s. 301.
  26. Nowosad 2013 ↓, s. 304.
  27. Historia ChOWOP ↓, s. 73–76.
  28. Waldemar Władysław Czekiel. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-12-04]. (pol.).
  29. Kazimierz Paluch. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]