Stropharia
.jpg) Pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
pierścieniak |
| Nazwa systematyczna | |
| Stropharia (Fr.) Quél. Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 141 (1872) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Stropharia aeruginosa (Curtis) Quél. | |
.JPG)
Stropharia (Fr.) Quél.) (pierścieniak) – rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1849 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus subgen. Stropharia. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Lucien Quélet w 1872 r.[1]
Nazwa polska występuje np. w opracowaniu Barbary Gumińskiej i Władysława Wojewody z 1985 r.[2] Według W. Wojewody natomiast rodzaj ten opisywany jest jako łysiczka (Psylocibe)[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Saprotrofy żyjące na drewnie i w glebie. Kapelusze owocników są śliskie, w wielu przypadkach z kosmkami, a na trzonach często występuje pierścień. Zapach skaleczonych owocników podobny do zapachu rozgniecionej trawy. Zarodniki owalne, gładkie, z porą rostkową. Trama blaszek regularna (strzępki biegną równolegle). Często występują chryzocystydy. Wysyp zarodników barwy brązowej, purpurowobrązowej lub ciemnobrązowo-fioletowej. Przypuszczalnie niektóre gatunki są trujące[4].
Gatunki występujące w Polsce[edytuj | edytuj kod]
- Stropharia aeruginosa Curtis Quél. – pierścieniak grynszpanowy[5]
- Stropharia albonitens Fr. Quél. – pierścieniak białawy[6]
- Stropharia caerulea Kreisel – pierścieniak białoniebieski[7]
- Stropharia coronilla Bull. Quél. – pierścieniak koroniasty[8]
- Stropharia hornemannii Fr. S. Lundell & Nannf. – pierścieniak okazały[9]
- Stropharia inuncta Fr. Quél. – pierścieniak kruchaweczkowaty
- Stropharia luteonitens (Fr.) Quél. – pierścieniak śmierdzący
- Stropharia melanosperma Bull. Gillet – pierścieniak czarnozarodnikowy[10]
- Stropharia pseudocyanea Desm. Morgan – pierścieniak zielononiebieski
- Stropharia rugosoannulata Farl. ex Murrill – pierścieniak uprawny[5]
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie[11][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12].
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie – Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ a b Nazwę polską podali B. Gumińska i W. Wojewoda w 1968.
- ↑ Aktualne stanowiska pierścieniaka białawego w Polsce [online] [dostęp 2021-08-25].
- ↑ Nazwa polska podana przez S. Domańskiego w 1955.
- ↑ Nazwa polska podana przez K. Zaleskiego w 1948.
- ↑ Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
- ↑ Nazwa polska podana przez S. Chełchowskiego w 1898.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20].