Studzianki (województwo mazowieckie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Studzianki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

nowodworski

Gmina

Nasielsk

Liczba ludności (2011)

419[2][3]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

05-191[4]

Tablice rejestracyjne

WND

SIMC

0120572[5]

Położenie na mapie gminy Nasielsk
Mapa konturowa gminy Nasielsk, na dole znajduje się punkt z opisem „Studzianki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Studzianki”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Studzianki”
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego
Mapa konturowa powiatu nowodworskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Studzianki”
Ziemia52°32′22″N 20°45′38″E/52,539444 20,760556[1]

Studziankiwieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nasielsk[6][5].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie ciechanowskim. Do 1930 r. wieś nosiła nazwę Budy Studzianki[potrzebny przypis].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Studzianki[6][5][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0120589 Rumunki część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi zakroczymskiej[8].

Studzianki w czasie II Wojny Światowej

Obóz pracy (Arbeitslager nr 1) we wsi Studzianki założony został 25 listopada 1944 r. i ulokowany w lasku ob. Kucińskiego. Tworzyły go 6 baraków, każdy przeznaczony na 60 osób. Przeciętny stan obozu wynosił 400 osób. Więźniowie obozu pochodzili z obław urządzanych regularnie przez żandarmerię polową na terenach przyfrontowych w okolicznych wioskach. Pracowali oni przy kopaniu okopów i budowaniu bunkrów na polach we wsiach Studzianki, Psucin, Cegielnia Psucka, Budy Siennickie i Siennica (na południe od miasta Nasielska, bliżej Narwi). Podczas prób ucieczek więźniowie ginęli od kul ścigających ich wachmów. Więźniów odżywiano znośnie, gdyż Niemcom zależało, aby mogli wydajnie pracować. W obozie była izba chorych. Bicie i maltretowanie więźniów przy pracy było nagminne. W lasku przy obozie dokonano pokazowej egzekucji, w czasie której rozstrzelano dwóch Polaków. Byli to: Józef Gąsiorowski z Radzanowa (pow. płocki) i Stanisław Mikołajewski z Bodzanowa (pow. płocki). Komendantem obozu w Studziankach był funkcjonariusz Gestapo nazwiskiem Gut, a strażnikiem wspomniany już gestapowiec Helmut Neugebauer. W okresie istnienia obozu, od 25 listopada 1944 r. do 17 stycznia 1945 r., przewinęło się przez niego około 1500 osób pochodzących z różnych powiatów. W momencie likwidacji obozu część więźniów zbiegła, a część uprowadzili ze sobą Niemcy i losy ich nie są znane[9].

Transport[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się przystanek linii kolejowej 9 Warszawa Wschodnia – Gdańsk Główny. Został zbudowany w 1972 roku, podczas elektryfikacji linii. Posiada dwa wysokie perony boczne oraz bezkolizyjny przejazd nadziemny. W okolicy przystanku zainstalowane są semafory trzystawnej Samoczynnej Blokady Liniowej.

Przez Studzianki przebiega droga powiatowa, która łączy miejscowość z wojewódzką drogą 571 Pułtusk – Nasielsk – Naruszewo oraz drogą powiatową Nasielsk – Pomiechówek – Nowy Dwór Maz.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132677
  2. Wieś Studzianki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-04-22], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-09-29].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1215 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  8. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  9. Praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Pazyry "Szkice z dziejów Nasielska i dawnej ziemi zakroczymskiej" Mazowiecki Ośrodek Badań Naukowych Warszawa 1970 Wyd "Książka i Wiedza" s. 77

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]