Sublimacja (psychologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sublimacja – w psychologii i psychoanalizie nieświadomy mechanizm obronny; polega na przesunięciu nieakceptowanego popędu na twórczość, np. aby rozładować popęd brudzenia się, dzieci robią babki z piasku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tadeusz Kobierzycki, Filozofia osobowości, wyd. I, Warszawa: Eneteia, 2001, s. 153, ISBN 83-85713-24-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sublimacja_(psychologia)&oldid=66005977”