Sucha Góra (Beskid Żywiecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sucha Góra
Ilustracja
Szczyt z Wilczego Gronia
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Pasmo

Beskid Żywiecki, Karpaty

Wysokość

1040 m n.p.m.

Wybitność

170[1] m

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, po lewej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sucha Góra”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sucha Góra”
Ziemia49°31′37,3″N 19°08′28,9″E/49,527028 19,141361

Sucha Góra (1040 m) – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w południowo-zachodnim grzbiecie niemającego nazwy wierzchołka 998 m położonego w grzbiecie łączącym przełęcz na Hali Boraczej z Redykalnym Wierchem. Północno-zachodnie stoki Suchej Góry opadają do doliny Milowskiego Potoku, południowo-wschodnie do doliny potoku Nickulina, południowo-zachodnie do koryta Soły w miejscowości Rajcza. Od wierzchołka w południowym kierunku odgałęzia się niski grzbiet z wzniesieniem Surpaja Groń (663 m)[2].

Sam wierzchołek Suchej Góry porasta las, ale zbocza są w dużym stopniu bezleśne, zajęte przez pola i zabudowania Rajczy i jest w nich wiele polan. Pod szczytem i na jego grzbiecie znajdują się dwie polany: Hala Michalskiego i polana Sucha Góra. Były to dawne hale pasterskie. Roztacza się z nich rozległy widok na Tatry, Małą Fatrę, grupę Lipowskiej. Ze zboczy widoczny jest również Beskid Śląski. Na grzbiecie północno-wschodnim istnieje jeszcze hala pasterska – polana Cukiernica Wyżna, a w dolnej części zboczy opadających do potoku Nickulina polana Janotka. Prócz tych trzech pasterskich polana na zboczach Suchej Góry istnieją polany będące równocześnie osiedlami: Sarnówka i Wielka Cecońka. Południowymi i wschodnimi stokami góry przebiega niebieski szlak turystyczny[2].

Nieopodal szczytu znajduje się mała ogólnodostępna chata, w której znajduje się piecyk, stół z ławami, a także antresola, na której może przespać się kilka osób. Przed chatką znajduje się miejsce na ognisko, a w jej pobliżu latryna[3][4].

Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski Rajcza – Sucha Góra – Schronisko PTTK na Hali Boraczej. Czas przejścia 2.55 h, ↓ 2.25 h[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Introduction to Poland z listą 453 szczytów o wybitności co najmniej 100 m.
  2. a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
  3. Kinga Raczek, Dzięki nim Beskidy zyskują szansę na przychylność estetów [online], redakcjaBB, 21 sierpnia 2015 [dostęp 2023-03-06] (pol.).
  4. Chatka na Suchej Górze [online], Wiating, 3 listopada 2019 [dostęp 2023-03-06] (pol.).