Sudański Front Rewolucyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaga SFR

Sudański Front Rewolucyjny (SFR) – koalicja ogólnosudańskich frakcji przeciwko prezydentowi Sudanu Umarowi al-Baszirowi powstały 11 listopada 2011 w toku sudańskiego konfliktu granicznego. W skład sojuszu wchodził Ludowy Ruch Wyzwolenia Sudanu (sektor północny) (SPML-N), Ruch Sprawiedliwości i Równości (JEM), Ruch Wyzwolenia Sudanu (SLM).

Kompozycja[edytuj | edytuj kod]

Sygnatariuszami każdych z grup byli Yasir Arman (SPLM-N), Ahmed Tugud (JEM), Abul Gassim Al-Haj (SLM-al-Nur), Al-Rayah Mahmoud (SLM-Minnawi)[1]. Przywódcy podpisali układ 11 listopada 2011 w mieście Kadua[2].

Frakcje darfurskie i Ludowy Ruch Wyzwolenia Sudanu (sektor północny) ogłosiły powołanie Sudańskiego Frontu Rewolucyjnego w celu obalenia rządu al-Baszira i zainstalowania systemu demokratycznego w Sudanie[3].

Ludowy Ruch Wyzwolenia Sudanu (sektor północny) (SPML-N) to zakazane w Sudanie ugrupowanie militarno-polityczne. Ruch Sprawiedliwości i Równości (JEM) i Sudański Ruch Wyzwolenia (SLM) byli rebeliantami antyrządowymi walczący w Darfurze z wojskiem i milicjami prorządowymi (Dżandżawidzi).

Ugrupowania te już wcześniej planowały założenie sojuszu, jednak wystąpiły nieporozumienia co do roli islamu we Froncie i ewentualnym nowym rządzie porewolucyjnym. Jednak wątpliwościom dało się zaradzić i układ o koalicji wszedł w życie[2].

Chartum oskarżył Sudan Południowy o wspieranie rewolucjonistów[1].

Działania rewolucjonistów[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Sudański konflikt graniczny (od 2011).

10 grudnia 2011 doszło do potyczki pod Warni w Kordofanie Południowym, w wyniku czego zginęło 19 osób. Armia Sudanu została zmuszona do odwrotu. Front Rewolucyjny zdobył także miasta Abu al-Hassana i al-Raszad[4].

25 grudnia 2011 przywódca największego ugrupowania rebeliantów w Darfurze, Ruchu Sprawiedliwości i Równości (JEM), Chalil Ibrahim, został zabity przez armię sudańską. Zginął podczas walk w rejonie miejscowości Wadbanda, w Kordofanie Północnym[5].

Sudan Południowy i Sudański Front Rewolucyjny z Ruchem Sprawiedliwości i Równości zmobilizował w kwietniu 2012 w czasie walk pomiędzy Sudanem i Sudanem Południowym 10 tys. żołnierzy i zdobył sudańskie miasto Heglig. Następnie rebelianci rozbili wojska sudańskie w miastach Kersana i Kailik, pokonane wcześniej pod Heglig. Spowodowało to zabezpieczenie od północy Hegligu kontrolowanego przez armię Sudanu Południowego[6][7].

Wykorzystując zamieszanie na sudańskiej granicy na początku maja 2012, Rewolucyjny Front Sudanu ogłosił początek operacji mających na celu obalenie reżimu w Chartumie. Bojówki te przejęły przejęły pełną kontrolę nad rejonem Gereida w Darfurze[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rebel groups agree to work together for regime change in Sudan. sudantribune.com. [dostęp 2012-04-04]. (ang.).
  2. ↑ a b Sudanese Darfur Rebel Group Joins Anti-Government Alliance. businessweek.com. [dostęp 2012-04-04]. (ang.).
  3. ↑ Sudan rebels form alliance to oust president. Al Jazeera. [dostęp 2012-02-31]. (ang.).
  4. ↑ New clashes in South Kordofan leave 19 dead, rebels say. sudantribune.com, 12 grudnia 2011. (ang.).
  5. ↑ Sudan Darfur rebel Khalil Ibrahim 'killed by army'. BBC News, 25 grudnia2011. (ang.).
  6. ↑ Sudanese army take partial control of Heglig area – spokesperson. sudantribune.com, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-15].
  7. ↑ 'Sudan Armed Forces withdraw from Kharsana and Kailik'. radiodabanga.org, 11 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-13].
  8. ↑ Sudan Revolutionary Front claims full control of Gereida. radiodabanga.org, 10 maja 2012. [dostęp 2012-05-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sudański_Front_Rewolucyjny&oldid=73062342”