Sulisławice (województwo świętokrzyskie)
50°35′11″N 21°28′08″E/50,586389 21,468889
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-670[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0798216[5] |
Położenie na mapie gminy Łoniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
| 50°35′11″N 21°28′08″E/50,586389 21,468889[1]
| |
Sulisławice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Łoniów[6][5].
Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 9 z Radomia do Rzeszowa.
Przez wieś przechodzi 
zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz 
zielony szlak rowerowy z Sandomierza do Ujazdu.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0797688 | Nietuja | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1783 r. wieś należąca wówczas do powiatu wiślickiego w województwie sandomierskim była własnością podsędka sandomierskiego Józefa Brzeskiego[7].
W 1864 r. na mocy dekretu cesarza Aleksandra II o uwłaszczeniu włościan miejscowość stała się własnością jej mieszkańców. Tu urodził się Wincenty Barzyński (ur. 1838), zakonnik (zmartwychwstaniec), misjonarz w Teksasie[8].
Sulisławice są lokalnym ośrodkiem pielgrzymkowym (m.in. coroczne pielgrzymki ze Staszowa i Połańca).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Zespół zabytków kościoła pw. Narodzenia NMP, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych, (A.701/1-4 z 20.05.1966, z 28.07.1982), na który składają się[9]:
- kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w latach 1871–1888, w stylu neogotyckim. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej - „Misericordia Domini”, pochodzący z ok. 1450 r.
- stary kościół pw. Narodzenia NMP (dawny parafialny) z połowy XIII w., część murów pochodzi z XII w. Remontowany w 1600 r. i XVIII w., z tego okresu pochodzi wystrój wnętrza. W kościele wiszą dwa obrazy z 1646 r.: „Zaśnięcie Matki Bożej” i „Ukoronowanie Matki Bożej”. W zakrystii kościoła urządzona została Izba Pamięci organizacji „Odwet” i oddziału partyzanckiego „Jędrusie”[10].
- dzwonnica, pochodząca podobnie jak stary kościół z połowy XIII w.
- ogrodzenie murowane wokół obu kościołów.
- Cmentarz parafialny z początku XIX w. (nr rej.: A.702 z 14.05.1988)[9].
- Zabytki sakralne Sulisławic
-
Kościół stary -
Wnętrze kościoła starego -
Kościół i cmentarz parafialny -
Wnętrze kościoła parafialnego
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 133484
- ↑ Wieś Sulisławice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1222 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Franciszek Czaykowski, Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784, Warszawa 2006, s. 262.
- ↑ Thomas Lindsay Baker, Historia najstarszych polskich osad w Ameryce, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1981, s. 133.
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 53 [dostęp 2016-01-14].
- ↑ Ks. Maciej Charabin: Parafia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2015-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
