Sunette Viljoen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sunette Viljoen
Ilustracja
Sunette Viljoen na mistrzostwach świata w Taegu (2011)
Data i miejsce urodzenia

6 października 1968
Johannesburg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Południowa Afryka
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 rzut oszczepem
Mistrzostwa świata
brąz Taegu 2011 rzut oszczepem
brąz Pekin 2015 rzut oszczepem
Mistrzostwa Afryki
złoto Brazzaville 2004 rzut oszczepem
złoto Addis Abeba 2008 rzut oszczepem
złoto Nairobi 2010 rzut oszczepem
złoto Marrakesz 2014 rzut oszczepem
złoto Durban 2016 rzut oszczepem
srebro Bambous 2006 rzut oszczepem
Igrzyska afrykańskie
brąz Abudża 2003 rzut oszczepem
brąz Algier 2007 rzut oszczepem
brąz Rabat 2019 rzut oszczepem
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Melbourne 2006 rzut oszczepem
złoto Nowe Delhi 2010 rzut oszczepem
srebro Glasgow 2014 rzut oszczepem
brąz Gold Coast 2018 rzut oszczepem
Sunette Viljoen na najwyższym stopniu podium podczas memoriał Josefa Odložila w Pradze (2010)

Sunette Viljoen (ur. 6 października 1983 w Johannesburgu) – południowoafrykańska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem.

Trzykrotna mistrzyni Afryki (2004, 2008 i 2010). W 2003 i w 2007 zdobywała brązowe krążki igrzysk afrykańskich. Złota medalistka igrzysk wspólnoty narodów w Melbourne (2006). Trzy razy uczestniczyła w igrzyskach olimpijskichAteny 2004 (z wynikiem 54,45 nie awansowała do finału), Pekin 2008 oraz Londyn 2012. Uczestniczka mistrzostw świata w 2003 roku – w Paryżu uzyskała rezultat 56,78 i swój udział w zawodach zakończyła na eliminacjach. Sześć lat później, w Berlinie w roku 2009, ponownie bez powodzenia startowała w mistrzostwach globu. Mistrzyni uniwersjady z 2009 roku. W 2010 obroniła złoto igrzysk Wspólnoty Narodów. Ustawiając rekord Afryki wygrała w 2011, drugi raz z rzędu, uniwersjadę. Brązowa medalistka mistrzostw świata w Daegu (2011). W 2014 sięgnęła po srebro na igrzyskach Wspólnoty Narodów. Wielokrotna mistrzyni Republiki Południowej Afryki. Na mistrzostwach świata w Pekinie zdobyła brązowy medal. Mistrzyni Afryki z Durbanu oraz brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Rekord życiowy: 69,35 (9 czerwca 2012, Nowy Jork), wynik ten jest aktualnym rekordem Afryki i siódmym wynikiem w historii światowej lekkoatletyki[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2003 Igrzyska afrykańskie Nigeria Abudża 3. miejsce 51,68
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż el. – 16. miejsce 56,78
2004 Mistrzostwa Afryki Kongo Brazzaville 1. miejsce 60,13
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny el. – 35. miejsce 54,45
2005 Uniwersjada Turcja Izmir 12. miejsce 51,09
2006 Mistrzostwa Afryki Mauritius Bambous 2. miejsce 55,64
2006 Igrzyska Wspólnoty Narodów Australia Melbourne 1. miejsce 60,72
2007 Igrzyska afrykańskie Algieria Algier 3. miejsce 54,46
2007 Uniwersjada Tajlandia Bangkok 5. miejsce 58,39
2008 Mistrzostwa Afryki Etiopia Addis Abeba 1. miejsce 55,17
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin el. – 33. miejsce 55,58
2009 Uniwersjada Serbia Belgrad 1. miejsce 62,52
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin el. – 18. miejsce 56,83
2010 Mistrzostwa Afryki Kenia Nairobi 1. miejsce 63,33
2010 Puchar interkontynentalny Chorwacja Split 2. miejsce 62,21
2010 Igrzyska Wspólnoty Narodów Indie Nowe Delhi 1. miejsce 62,34
2011 Uniwersjada Shenzhen 1. miejsce 66,47
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 3. miejsce 68,38
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 4. miejsce 64,53
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 6. miejsce 63,58
2014 Igrzyska Wspólnoty Narodów Szkocja Glasgow 2. miejsce 63,19
2014 Mistrzostwa Afryki Maroko Marrakesz 1. miejsce 65,32
2014 Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz 2. miejsce 63,76
2015 Mistrzostwa świata Pekin brąz 3. miejsce 65,79
2016 Mistrzostwa Afryki Południowa Afryka Durban 1. miejsce 64,08
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 2. miejsce 64,92
2018 Igrzyska Wspólnoty Narodów Australia Gold Coast 3. miejsce 62,08
2019 Igrzyska afrykańskie Maroko Rabat 3. miejsce 53,44
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha el. – 17. miejsce 60,10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mirko Jalava: World Alltime Top 30 Javelin Women. tilastopaja.org. [dostęp 2017-07-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]