Superliga rosyjska w piłce siatkowej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Superliga
Суперлига
2023/2024
Państwo

 Rosja

Dyscyplina

piłka siatkowa

Data założenia

1991

Rozgrywki
Liczba drużyn

14

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Automobolist Sankt Petersburg

Obecny zwycięzca

Dinamo Moskwa

Najwięcej zwycięstw

Zenit Kazań (10)

Strona internetowa

Superliga (ros. Суперлига) – najwyższa klasa siatkarskich rozgrywek ligowych mężczyzn w Rosji. Po raz pierwszy odbyły się w 1938 roku, gdzie dwanaście najlepszych drużyn walczyło o Mistrzostwo ZSRR.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Siatkarskie rozgrywki ligowe mężczyzn w Rosji utworzone zostały przez Wszechrosyjską Federację Siatkówki, która powstała 28 czerwca 1923 roku w Moskwie. Pierwsze mecze o Mistrzostwo ZSRR odbyły się w 1933 roku z udziałem dwunastu najlepszych drużyn z: Moskwy, Leningradu, Kijowa, Doniecka, Mińska, Baku, Rostowa nad Donem, Niżnego Nowogrodu, Jekaterynburga, Taszkentu, Tarazu i Charkowa. W sezonie 1992/1993 po raz pierwszy odbyły się rozgrywki o Mistrzostwo Rosji, z udziałem tylko rosyjskich zespołów. W 2000 roku po raz pierwszy wybrano (MVP) najlepszego zawodnika meczu, a także najlepszego siatkarza, siatkarkę i trenera roku w Rosji.

Sezon 2006/2007[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie rywalizacja w rundzie zasadniczej i w play-offach była niezwykle zacięta. Pierwsze miejsce w fazie zasadniczej sezonu zajęła drużyna obrońcy trofeum – Dynama Moskwa, rewelacją tej części rozgrywek niespodziewanie okazała się drużyna Gazpromu Surgut, w składzie z Polakiem Robertem Pryglem. Najbardziej zaciętymi spotkaniami ćwierćfinałowymi były mecze Iskry Odincowo z Dynamem – Jantar Kaliningrad, drużyną kolejnego Polaka Łukasza Żygadło. Siatkarze z Odincowa potrzebowali czterech meczów, aby pokonać zespół z Królewca. W półfinale spotkały się ze sobą drużyny Dynama Moskwa i Fakiełu Nowy Uriengoj, a także Dynama Kazań z Iskrą Odincowo. Siatkarze z Moskwy pokonali w czterech meczach zwycięzców Pucharu CEV – zespół Fakiełu. W drugim półfinale Dynamo Kazań potrzebowało aż 5 meczów, aby pokonać drugą po fazie zasadniczej drużynę Iskry Odincowo. Finał był odzwierciedleniem wysokiego poziomu w tym sezonie w Rosji. Mecze pomiędzy obrońcą tytułu – Dynamem Moskwa a Dynamem Kazań były niezwykle zacięte i do końca nie były wiadomo kto zdobędzie najcenniejszy laur. Jednak więcej sił starczyło siatkarzom z Kazania, którzy po 5 meczach pokonali moskiewski zespół i zostali mistrzem kraju. Najlepszym siatkarzem w Superligi został – Bułgar Matej Kazijski.

Sezon 2007/2008[edytuj | edytuj kod]

Kolejny sezon o mistrzostwo Rosji był niezwykle emocjonujący. W lidze nastąpiło wiele zmian: nowy system punktowania, runda zasadnicza rewanżowa, a przede wszystkim, zaraz po zakończeniu rundy zasadniczej, rozegrano Superfinał, mecze o miejsca 3-4 oraz o miejsca 5-6. Mistrzem kraju zostało Dinamo Moskwa, które pokonało w finale drużynę Iskry Odincowo. Brązowy medal Mistrzostw Rosji zdobyła drużyna Dynama Tat Transgaz Kazań. Do Wyższej Ligi „A” zostały zdegradowane Lokomotiw Izumrud Jekaterynburg i Dynamo-Jantar Kaliningrad. Najlepszym siatkarzem sezonu został Siergiej Tietiuchin, otrzymał nagrodę im. Jurija Sapiegi.

Sezon 2008/2009[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie powrócono do systemu Play-off. Udział wzięło 12 drużyn. Na zakończenie rundy zasadniczej prowadzenie objęła drużyna Fakiełu Nowy Uriengoj. Poza nia w „ósemce” znalazły się: Iskra Odincowo, Dinamo Moskwa, Zenit Kazań, Lokomotiw Biełogorje-Biełgorod, Ural Ufa, Lokomotiw Nowosybirsk i ZSK Gazprom/Jugra Surgut. W półfinałach znaleźli się: Fakieł Nowy Uriengoj i Zenit Kazań oraz Dinamo Moskwa i Iskra Odincowo. Drużyna z Kazania potrzebowała 4 meczów, aby pokonać i awansować do finału. Natomiast Iskra pokonała Dinamo Moskwa w pięciu meczach. Brązowe medale mistrzostw Rosji zdobyli siatkarze Fakiełu, pokonali moskiewskie Dynamo w 3 meczach. Finał ligi również rozstrzygnął się w 3 meczach. Zenit Kazań został mistrzem Rosji. Z Superligi do Wyższej Ligi „A” spadły Metaloinwest Stary Oskoł i NOWA Nowokujbyszewsk. MVP sezonu wybrano Amerykanina Lloya Balla.

Sezon 2009/2010[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie wzięło udział 12 drużyn. Do rozgrywek play-off z pierwszego miejsca przystąpiła drużyna Zenitu Kazań przed Lokomotiwem Biełogorje-Biełgorod i Lokomotiwem Nowosybirsk. Do najlepszej „ósemki” awansowały również: Fakieł Nowy Uriengoj, Dinamo Moskwa, Iskra Odincowo, ZSK Gazprom/Jugra Surgut oraz Jarosławicz Jarosław. Swoje ćwierćfinały wygrały: Zenit Kazań, Dinamo Moskwa, Lokomotiw Biełogorje-Biełgorod i Lokomotiw Nowosybirsk. W finale znalazły się: Zenit Kazan, który pokonał drużynę z Moskwy oraz Lokomotiw Biełogorje-Biełgorod, ten natomiast zwyciężył Lokomotiw Nowosybirsk. Mistrzem Rosji została drużyna z Kazania, pokonując w czterech meczach finałowych Biełgorod. Z kolei 3. miejsce przypadło moskiewskiemu Dynamo. O miejsca 9-12 walczyły: Ural Ufa, Tiumeń, Dynamo Kaliningrad, Lokomotiw Izumrud Jekaterynburg. Drużyny rozegrały 4 turnieje. W Superlidze utrzymały się Ural Ufa i Dynamo Kaliningrad. Natomiast Lokomotiw Izumrud Jekaterynburg i Tiumeń zostały zdegradowane do Wyższej Ligi A. Najlepszym zawodnikiem sezonu wybrano Tarsa Chtieja, który wyprzedził m.in. Williama Priddiego i Siergieja Tietiuchina[1].

Sezon 2010/2011[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2012/2013[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie udział wzięło 16 drużyn podzielonych na dwie grupy: niebieską i czerwoną. Do 1/8 finału awansowały drużyny, które w swoich grupach zajęły miejsca od 3 do 6. Dwie najlepsze drużyny z każdej grupy miały zapewnione miejsce w ćwierćfinale. Zwycięzcy ćwierćfinałów zagrali w półfinałach: Zenit Kazań, Biełogorje Biełgorod, Ural Ufa oraz Gubiernija Niżny Nowogród. Brązowy medal mistrzostw Rosji zdobył Zenit Kazań, który w dwóch meczach pokonał Gubierniję Niżny Nowogród. Mistrzem Rosji została drużyna z Biełgorodu, pokonując Ural Ufa w 3 meczach. Po sezonie nagrodę im. A. Kuzniecowa otrzymał Dmitrij Muserski z Biełogorje Biełgorod.

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki toczą się systemem ligowym wraz z play offami o tytuł Mistrza kraju. W rundzie zasadniczej walczy dwanaście drużyn. Do play-offów kwalifikuje się osiem drużyn, które zdobyły najwięcej punktów w całej rundzie zasadniczej. Mecze w play-offach rozgrywane są do 3 zwycięstw. Drużyny, które wygrały 3 spotkania walczą o miejsca 1-4, a pozostałe o miejsca 5-8. W Rosji nie rozgrywa się meczów o 7 miejsce, a o kolejności decydują miejsca w tabeli po sezonie zasadniczym. Cztery zespoły z dolnej części tabeli, które przez cała rundę zasadniczą zgromadziły najmniej punktów, walczą o utrzymanie w lidze. Zespoły te wówczas uczestniczą w play outach, rozgrywając cztery turnieje pomiędzy sobą. Dwie drużyny, które kolejno po grze w play-outach zajmują ostatnie i przedostatnie miejsce, zostają zdegradowane do Wyższej Ligi „A” (ros. Высшая лига „А”). Do Superligi bezpośrednio awansuje pierwsza drużyna z Wyższej Ligi „A”.

Od sezonu 2007/2008 w Superlidze będą odbywały się dwie rundy spotkań fazy zasadniczej: jesienna i wiosenna,a także obowiązuje nowy system punktowania:

  • za zwycięstwo 3:0 lub 3:1 – 3 pkt
  • za zwycięstwo 3:2 – 2 pkt
  • za porażkę 3:2 – 1 pkt

Ze względu na napięty terminarz w sezonie 2007/2008, po zakończeniu rundy zasadniczej zostały rozegrane mecze:

  • o 5-6 miejsce
  • o 3-4 miejsce
  • o 1-2 miejsce – Superfinał
  • drużyny, które zajęły 2 ostatnie miejsca w rundzie zasadniczej spadają do Wyższej Ligi „A”
  • o pozostałych miejscach decyduje kolejność w tabeli po rozegraniu rundy zasadniczej

Medaliści Superligi[edytuj | edytuj kod]

Sezon Mistrz Wicemistrz III miejsce
1992 Awtomobilist Sankt Petersburg MGTU Moskwa Dinamo Moskwa
1992/1993 Awtomobilist Sankt Petersburg CSKA Moskwa Dinamo Moskwa
1993/1994 CSKA Moskwa Iskra Odincowo Samotłor Niżniewartowsk
1994/1995 CSKA Moskwa Lokomotiw Biełgorod Awtomobilist Sankt Petersburg
1995/1996 CSKA Moskwa Biełogorje Biełgorod Samotłor Niżniewartowsk
1996/1997 Biełogorje-Dinamo Biełgorod UEM-Izumrud Jekaterynburg CSKA Moskwa
1997/1998 Biełogorje-Dinamo Biełgorod UEM-Izumrud Jekaterynburg CSKA Moskwa
1998/1999 UEM-Izumrud Jekaterynburg Biełogorje-Dinamo Biełgorod Iskra-RWSN Odincowo
1999/2000 Biełogorje-Dinamo Biełgorod UEM-Izumrud Jekaterynburg Iskra-RWSN Odincowo
2000/2001 MGTU-Łużniki Moskwa UEM-Izumrud Jekaterynburg Iskra-RWSN Odincowo
2001/2002 Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod MGTU-Łużniki Moskwa Dinamo-MGFSO-Olimp Moskwa
2002/2003 Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod Iskra Odincowo UEM-Izumrud Jekaterynburg
2003/2004 Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod Dinamo Moskwa Dinamo Kazań
2004/2005 Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod Dinamo Moskwa Dinamo-Tattransgaz Kazań
2005/2006 Dinamo Moskwa Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod Iskra Odincowo
2006/2007 Dinamo-Tattransgaz Kazań Dinamo Moskwa Iskra Odincowo
2007/2008 Dinamo Moskwa Iskra Odincowo Dinamo-Tattransgaz Kazań
2008/2009 Zenit Kazań Iskra Odincowo Fakieł Nowy Urengoj
2009/2010 Zenit Kazań Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod Dinamo Moskwa
2010/2011 Zenit Kazań Dinamo Moskwa Lokomotiw-Biełogorje Biełgorod
2011/2012 Zenit Kazań Dinamo Moskwa Iskra Odincowo
2012/2013 Biełogorje Biełgorod Ural Ufa Zenit Kazań
2013/2014 Zenit Kazań Lokomotiw Nowosybirsk Biełogorje Biełgorod
2014/2015 Zenit Kazań Biełogorje Biełgorod Dinamo Moskwa
2015/2016 Zenit Kazań Dinamo Moskwa Biełogorje Biełgorod
2016/2017 Zenit Kazań Dinamo Moskwa Lokomotiw Nowosybirsk
2017/2018 Zenit Kazań Zenit Petersburg Dinamo Moskwa
2018/2019 Kuzbass Kemerowo Zenit Kazań Fakieł Nowy Urengoj
2019/2020 Lokomotiw Nowosybirsk Zenit Kazań Kuzbass Kemerowo
2020/2021 Dinamo Moskwa Zenit Petersburg Lokomotiw Nowosybirsk
2021/2022 Dinamo Moskwa Lokomotiw Nowosybirsk Zenit Kazań

Nagroda im. A.Kuzniecowa[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zawodnik Drużyna
2006/2007 Bułgaria Matej Kazijski Dinamo Moskwa
2007/2008 Rosja Siergiej Tietiuchin Dynamo Kazań
2008/2009 Stany Zjednoczone Lloy Ball Zenit Kazań
2009/2010 Rosja Taras Chtiej Lokomotiw Biełogorje-Biełgorod
2010/2011 Rosja Siemion Połtawski Jarosławicz
2011/2012 Rosja Maksim Michajłow Zenit Kazań
2012/2013 Rosja Dmitrij Muserski Biełogorje Biełgorod
2013/2014 Rosja Nikołaj Pawłow Gubiernija Niżny Nowogród

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. siatka.org: MVP sezonu 2009/2010. [dostęp 2010-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]