Superman II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Superman II
Gatunek

Fantastyka naukowa

Data premiery

4 grudnia 1980

Kraj produkcji

Wielka Brytania
Stany Zjednoczone
Francja

Język

angielski

Czas trwania

127 minut

Reżyseria

Richard Lester
Richard Donner
(niewymieniony w napisach)

Scenariusz

David Newman
Leslie Newman
Mario Puzo
Tom Mankiewicz

Główne role

Christopher Reeve
Margot Kidder
Terence Stamp
Gene Hackman
Sarah Douglas
Jack O’Halloran
Susannah York

Muzyka

Ken Thorne
John Williams

Zdjęcia

Robert Paytner
Geoffrey Unsworth

Montaż

John Victor-Smith
Stuart Baird

Produkcja

Alexander Salkind
Ilya Salkind
Pierre Spengler

Wytwórnia

Columbia- EMI- Warner
Warner Bros.
Warner- Columbia Film

Dystrybucja

Warner Bros.

Budżet

54 mln $

Poprzednik

Superman

Kontynuacja

Superman III

Superman IIbrytyjsko-amerykańsko-francuski film science-fiction z 1980 roku będący kontynuacją filmu Superman z 1978 roku oraz filmową adaptacją komiksu z wydawnictwa DC Comics o Supermanie. Jest to jedyny film o Supermanie wyreżyserowany przez dwóch reżyserów. Produkcja tego filmu jest uważana za kontrowersyjną, ponieważ reżyser Richard Donner ukończył większą część filmu zanim został zastąpiony innym reżyserem, Richardem Lesterem, który część scen nakręconych przez Donnera zastąpił własnymi.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Przed zniszczeniem planety Krypton trójka kryptońskich przestępców (Generał Zod, Ursa i Non) zostaje osądzonych przez Jor-Ela i wygnanych do kieszonkowego wymiaru Phantom Zone. Po wielu latach tułaczki po kosmosie Phantom Zone zostaje przypadkowo zniszczona w pobliżu Ziemi. Trójka przestępców uwalnia się i zyskuje moce podobne jak Superman. Po zaatakowaniu ziemskich astronautów na Księżycu oraz małego miasteczka w Stanach Zjednoczonych złoczyńcy atakują Biały Dom, gdzie zmuszają Prezydenta Stanów Zjednoczonych do oddania władzy Zodowi.

W międzyczasie Lois Lane zaczyna podejrzewać, iż Superman i Clark Kent to jedna i ta sama osoba. Gdy Clark na oczach Lois wkłada rękę do ognia i nie zostaje oparzony, superbohater zostaje zmuszony do ujawnienia reporterce swojej prawdziwej tożsamości. Następnie Superman zabiera Lois do Fortecy Samotności na Biegunie północnym. Tam Clark wystawia się na sztucznie wygenerowane promieniowanie czerwonego kryptońskiego słońca, co powoduje, iż traci on supermoce i staje się zwykłym człowiekiem. Gdy Lois i Clark wracają do Stanów, dowiadują się o działaniach Zoda. Clark postanawia powrócić na Biegun, by odzyskać moce.

Lex Luthor po ucieczce z więzienia spotyka się z Zodem i przekazuje mu informacje na temat lokalizacja Fortecy Samotności oraz związku Człowieka ze Stali z Lois. Przestępcy porywają Lois, a Superman odzyskuje swoje moce i wraca do Metropolis, gdzie walczy z gangiem Zoda. Superman przenosi walkę do Fortecy Samotności, aby zapobiec przypadkowym ofiarom śmiertelnym w Metropolis. W Fortecy Zod zmusza Supermana do ponownego pozbawienia się mocy, ale Superman wykorzystuje czerwone promieniowanie, aby pozbawić mocy trójkę kryptońskich przestępców. Po pokonaniu gangu Zoda Superman odstawia Luthora do aresztu i za pomocą pocałunku wymazuje Lois wspomnienia na temat jego podwójnej tożsamości.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Kontrowersje wokół produkcji[edytuj | edytuj kod]

Produkcje filmów Superman i Superman II rozpoczęły się w tym samym czasie[1]. Reżyser Richard Donner nie zgadzał się z producentami odnośnie do budżetu i harmonogramu produkcji, ponieważ jego zdaniem „nigdy nie dostał odpowiedniego budżetu”[2]. Przyczyniło się to do odsunięcia go od projektu i zastąpienia drugim reżyserem produkcji – Richardem Lesterem[3], który pierwotnie został zatrudniony jako mediator w sporze Donnera i producentów i zastępczy współproducent[4]. W wyniku tego, scenarzysta Tom Mankiewicz solidaryzujący się z Donnerem[5] i montażysta Stuart Baird zrezygnowali z projektu, a Gene Hackman odmówił udziału w dokrętkach autorstwa Lestera, co ograniczyło liczbę scen w jakich się pojawia w ostatecznej wersji filmu[6].

Do materiału nakręconego przez Donnera należą: wszystkie sceny z Gene’em Hackmanem, sceny na Księżycu, sceny w Białym Domu, scena starcia Clarka z Rockym oraz duża część materiału przedstawiające przybycie trójki kryptońskich przestępców do redakcji Daily Planet[potrzebny przypis]. Ponieważ pomiędzy produkcją materiału Donnera a Lestera minęły 2 lata, to wygląd Margot Kidder i Christophera Reeve’a zdążył się zmienić. Reeve w scenach nakręconych przez Donnera jest mniej umięśniony niż w scenach nakręconych przez Lestera. Z kolei sposób uczesania Kidder, jej kolor włosów i make-up są w filmie różnie zależnie czy sceny były kręcone przez Donnera czy przez Lestera[potrzebny przypis].

W celu uniknięcia płacenia Marlonowi Brando wysokiego wynagrodzenia, usunięto wszystkie sceny z jego udziałem[7].

W oryginalnym scenariuszu, to detonacja pocisku nuklearnego, który Superman powstrzymał w pierwszej części, spowodowała uwolnienie się kryptońskich przestępców z Phantom Zone. W wersji Richarda Donnera scena ta została przywrócona, a sceny z bombą w Wieży Eiffla zostały usunięte[6].

W 1983 roku została stworzona na potrzeby telewizji międzynarodowa wersja rozszerzona filmu zawierająca 24 minuty materiału nie pokazywanego w kinach, z czego część stanowiły usunięte sceny nakręcone przez Donnera. „Nowy” materiał zawierał wiele wątków pobocznych, w tym: wyjaśnienie zadania kryptońskich przestępców na Ziemi, dokładniejsze przedstawienie romansu Lois i Supermana oraz alternatywne zakończenie, w którym Zod, Ursa i Non przeżywają i zostają osadzeni w areszcie. W 2005 roku fani usiłowali wydać wersję telewizyjną w formie bezpłatnego DVD jako hołd zmarłemu Reeve’owi, ale Warner Bros. zapobiegło temu grożąc sprawą w sądzie[8][9].

W 2004 roku fanowski portal poświęcony Planecie małp, TheForbidden-Zone.com rozpoczął kampanię internetową celem wydania przez Warner Bros. w wersji autorstwa Donnera w związku ze zbliżającym się 25-leciem filmu[10]. W 2006 roku wszystkie filmy z serii Superman zostały wydane w edycji specjalnej z okazji premiery filmu Superman: Powrót. Wersja Richarda Donnera została wydana na oddzielnej płycie razem z filmem Superman II. Film został wydany 28 listopada 2006 roku pod tytułem Superman II: The Richard Donner Cut. Wersja ta zawiera mniej niż 20% materiału nakręconego przez Lestera[11].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2007 r.
  • 1982 r.
    • Saturn
      • najlepszy film sci-fi

Nominacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1982 r.
    • Saturn
      • najlepsza aktorka – Margot Kidder
      • najlepsza muzyka – Ken Thorne
      • najlepszy aktor – Christopher Reeve

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bruce Scivally: Superman On Film: Film, Television, Radio And Broadway. Jefferson (Karolina Północna): McFarland & Company, 2008, s. 83. ISBN 978-0-7864-3166-3.
  2. Aljean Harmetz: The Life and Exceedingly Hard Times of Superman. The New York Times, 1981-06-14. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  3. Larry Tye: The High-Flying History of America’s Most Enduring Hero. Nowy Jork: Random House Trade Paperbacks, 2013, s. 232. ISBN 978-0812980776.
  4. Richard Meyer. "Superman—The Movie: How They Made the Legend Live. „Starlog Magazine”. 20, s. 43-44, 01-03-1979. Nowy Jork: O'Quinn Studios. [dostęp 2021-11-11]. 
  5. Dharmesh Chauhan: The 2006 Tom Mankiewicz Interview. CapedWonder.com. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  6. a b Glen Weldon: Superman: The Unauthorized Biography.. Hoboken (New Jersey): Wiley, 2013, s. 200. ISBN 978-1-118-34184-1.
  7. Clint Morris: Exclusive Interview: Ilya Salkind. Moviehole.net, 2006-03-11. [dostęp 2021-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-23)]. (ang.).
  8. Whitney Pastorek: Original Superman II movie gets revived by fans. Entertainment Weekly, 2005-04-18. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  9. Jake Rossen: Superman Vs. Hollywood: How Fiendish Producers, Devious Directors, and Warring Writers Grounded an American Icon. Chicago: Chicago Review Press., 2008, s. 130. ISBN 978-1-55652-731-9.
  10. Help Restore Superman II!. The Forbidden Zone, 2004-06-19. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  11. Nick Madigan: Film editor restores director Donner's wit to 'Superman II'. The Baltimore Sun, 2006-11-26. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]