Sutanna
Sutanna (z franc. i wł., łac. - rewerenda) - długa szata do kostek, lekko wcięta w pasie, z niskim stojącym kołnierzykiem, zapinana z przodu na rząd małych guziczków, noszona przez duchownych różnych wyznań chrześcijańskich, w tym katolickich, prawosławnych, starokatolickich, anglikańskich, ewangelickich i prezbiteriańskich.
Sutanna w obecnym kształcie pojawiła się w XVI wieku. Pierwsze szaty wyróżniające duchownych noszono już w starożytności chrześcijańskiej. Synod w Bradze w 572 nakazał noszenie stroju duchownego kapłanom wychodzącym z domu.
Obecnie kapłani wkładają sutannę, ilekroć występują oficjalnie - podczas czynności liturgicznych, na katechezie, podczas czynności urzędowych. Dopuszcza się również używanie tzw. krótkiego stroju duchownego: koszuli z koloratką i ciemnego garnituru.
Kolorystyka
Określone kolory sutanny odpowiadają miejscu w hierarchii. W Kościele rzymskokatolickim białą sutannę nosi papież, czerwoną - kardynałowie, fioletową - arcybiskupi i biskupi, a także kapłani z tytułem kanonika (ale na co dzień mogą też nosić zwykłą, czarną sutannę z obszyciem w odpowiednim kolorze, sutannę czarną obszytą na fioletowo mogą także nosić prezbiterzy noszący godność prałata), czarną - prezbiterzy oraz diakoni, a także klerycy przygotowujący się do kapłaństwa, którzy otrzymują sutannę podczas uroczystego obrzędu tzw. obłóczyn. Kapłani w krajach misyjnych - ze względu na klimat - noszą luźne sutanny koloru białego.
Białą sutanną papieską z pelerynką oraz podwójnymi rękawami noszą księża z zakonu kanoników regularnych laterańskich, gdyż to właśnie ten zakon, gdy jego członkowie zasiadali na Stolicy Apostolskiej, wprowadził białą sutannę jako strój papieski. Jest to oryginalny strój zakonu kanoników regularnych, wprowadzony jako strój papieski.
Elementy dodatkowe
Dopełnieniem sutanny jest nakrycie głowy - biret w odpowiednim kolorze.
Papież, biskupi, niektórzy księża diecezjalni, a także kapłani niektórych zgromadzeń i zakonów używają do sutanny szerokiego pasa płóciennego (np. pallotyni).