Sveriges Järnvägsmuseum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sveriges Järnvägsmuseum
Ilustracja
Budynek główny muzeum
Państwo

 Szwecja

Miejscowość

Gävle

Adres

Sveriges Järnvägsmuseum,
Rälsgatan 1,
802 91 Gävle

Data założenia

1915

Zakres zbiorów

historyczne lokomotywy, wagony osobowe, dokumentacja historii kolei

Dyrektor

Robert Sjöö

Położenie na mapie Gävleborgu
Mapa konturowa Gävleborgu, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sveriges Järnvägsmuseum”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sveriges Järnvägsmuseum”
Ziemia60°39′42″N 17°10′15″E/60,661667 17,170833
Strona internetowa

Sveriges Järnvägsmuseum (pol. Muzeum Kolejnictwa w Szwecji, Muzeum Kolei Żelaznej w Szwecji) – muzeum poświęcone historii kolejnictwa w Szwecji, otwarte w 1915 roku w Sztokholmie, w 1970 roku przeniesione do Gävle. Posiada jedną z najbardziej unikalnych w skali światowej kolekcji lokomotyw i wagonów kolejowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1915 roku w Sztokholmie otwarto muzeum kolejnictwa. Mieściło się ono w kilku lokalach biurowych przy Vasagatan. W 1970 roku muzeum zostało przeniesione do Gävle. Wówczas po raz pierwszy pojawiła się możliwość wspólnej ekspozycji w tym samym pomieszczeniu zarówno dużych pojazdów jak i mniejszych obiektów[1].

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Muzeum szwedzkiej kolei w Gävle posiada jedną z najlepszych na świecie kolekcji dotyczących historii kolei. Unikalna w skali światowej kolekcja lokomotyw, wagonów i innych obiektów związanych z historią transportu kolejowego obejmuje ponad 150 lat historii tego środka transportu i jest częścią stałej ekspozycji[2].

W kolekcji wyróżniają się:

  • budynek dworca kolejowego z Hennan z wyposażeniem z lat 40. XX wieku[2],
  • parowóz SJ B 3 Prins August z 1856 roku, jeden z najstarszych na świecie parowozów, nadal zdatnych do użytku. Był jednym z pierwszych parowozów sprowadzonych do Szwecji ze znanej brytyjskiej fabryki parowozów Beyer, Peacock & Co z Manchesteru[3],
  • wagon myśliwski z 1859 roku, należący niegdyś do króla Karola XV, dziś jeden z najstarszych wagonów kolejowych na świecie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Trafikverket Museer: Järnvägshistoria: 1900-talet. www.trafikverket.se. [dostęp 2015-05-14]. (szw.).
  2. a b Trafikverket Museer: Om museet. www.trafikverket.se. [dostęp 2015-05-14]. (szw.).
  3. Trafikverket Museer: Järnvägsmuseum 100 år. www.trafikverket.se. [dostęp 2015-05-14]. (szw.).
  4. James Proctor, Neil Roland: Szwecja praktyczny przewodnik. Wyd. 3. Bielsko-Biała: Pascal, 2000, s. 376. ISBN 83-88355-04-X.