Sylfik zielonokryzy
| Lophornis chalybeus[1] | |||
| (Temminck, 1821) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
sylfik zielonokryzy | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Sylfik zielonokryzy[3] (Lophornis chalybeus) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Endemit Brazylii. Żeruje przeważnie na kwitnących drzewach. Jego lot przypomina lot pszczoły.
- Wygląd
- Długość ciała 7,5–9,1 cm; masa ciała około 3 g, odnotowane masy 2,2–2,4 g prawdopodobnie dotyczą osobników młodocianych[4]. Krótki, prosty dziób. Pióra ciemnozielone, z metalicznym połyskiem na bokach głowy. Połysk zachodzi na kryzę z białymi plamami. Samica nie posiada kryzy, boki głowy i podbródek białe.
- Zasięg, środowisko
- Południowo-wschodnia Brazylia – od stanu Espírito Santo do stanu Santa Catarina. Być może zalatuje sezonowo do Urugwaju[2]. Występuje w wilgotnych lasach równikowych, lasach wtórnych i na obrzeżach lasów, a także na terenach otwartych (cerrado)[2]. Spotykany do wysokości 1000 m n.p.m.[2][4]
- Systematyka
- Obecnie L. chalybeus uznawany jest za gatunek monotypowy[4][5]; do niedawna zaliczano do niego dwa podgatunki verreauxii i klagesi, które wyodrębniono do osobnego gatunku o nazwie Lophornis verreauxii (sylfik zielonoczelny)[5].
- Status
- IUCN uznaje sylfika zielonokryzego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki (uncommon). BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy ze względu na utratę i degradację siedlisk[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Lophornis chalybeus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Lophornis chalybeus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Lesbiinae Reichenbach, 1853 - paziaki (Wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ a b c del Hoyo, J., T. Züchner, G. M. Kirwan, N. Collar & P. F. D. Boesman: Festive Coquette (Lophornis chalybeus), version 1.0. [w:] Birds of the World (B. K. Keeney, Editor) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-14]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).