Sylogizm prawniczy

Sylogizm prawniczy (sylogizm prawny) – obok analogii, modelu argumentacyjnego i ważenia zasad, jest jedną z metod stosowania prawa. Czasem nazywa się go również dedukcją prawniczą, co ma nawiązywać do znanej w logice metody dedukcji (wnioskowania, w którym prawdziwość konkluzji zależy a zarazem i gwarantowana jest prawdziwością jego przesłanek).

W sylogizmie prawniczym przesłankę większą stanowi ogólna norma prawna (norma generalno-abstrakcyjna), przesłankę mniejszą stan faktyczny, którego skutki prawne chcemy ustalić, a wniosek (konkluzję) skutki prawne, jakie należy przypisać na podstawie tej normy temu stanowi.

Proces podciągania konkretnego stanu faktycznego pod ogólną normę nazywany jest tu subsumpcją; przy czym – z powodu właściwości języka prawnego oraz pragmatycznego i normatywnego aspektu prawa – nie jest on procesem „czysto logicznym”, lecz warunkowanym subiektywną oceną i przymiotami osoby, jaka go dokonuje.

Bibliografia

• Maciej Koszowski: „Bezpieczeństwo a pewność prawa: dwie metody stosowania prawa w ramach Unii Europejskiej”, [w:] Kategoria bezpieczeństwa w prawnym wymiarze Unii Europejskiej, red. S.M. Grochalski, Dąbrowa Górnicza 2013, s. 113-134.

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.